De drie jaren die voorbij gegaan zijn, hebben geen grote veranderingen
in het stille gezin teweeg gebracht. De oorlog is geëindigd, en
mijnheer March rustig thuis, verdiept in zijn boeken en zijn kleine
gemeente, voor wie hij, zowel door natuurlijke aanleg, als door
hoogere geestesgaven, een uitmuntend herder is. Een kalm, werkzaam
man, rijk in de wijsheid, die beter is dan geleerdheid, in de liefde,
die alle menschen "broeders" noemt, en in die echte vroomheid, die
den geheelen mensch heiligt en hem eerbiedwaardig en beminnelijk maakt.
Hoewel hij onbemiddeld was, en zijn volslagen belangeloosheid
hem verhinderde veel opgang in de wereld te maken, gevoelen toch
vele achtenswaardige menschen zich door deze hoedanigheden tot hem
aangetrokken, en zij vonden bij hem dan ook in ruime mate, wat zij
zochten, want zelfs de langdurige moeilijkheden, waarmede hij te
worstelen had gehad, bleken geen spoor van bitterheid in zijn ziel
te hebben achtergelaten.
Vurige jongemannen vonden den reeds grijzen geleerde even vurig
en jong van hart als zij; denkende of bedroefde vrouwen kwamen
onwillekeurig met hun twijfelingen en leed tot hem, daar zij zeker
waren het vriendelijkst medegevoel en den besten raad bij hem te
vinden; zondaars beleden hun zonden aan den kinderlijk eenvoudige
man, en werden gestraft, maar gesterkt tevens; talentvolle menschen
vonden in hem een verwanten geest; eerzuchtigen ontdekten in hem een
edeler streven dan het hunne, en zelfs wereldsche lieden gaven toe,
dat zijn overtuigingen schoon en waar waren, hoewel "men er niet rijk
door werd."
Voor het oog van de buitenwereld scheen het alsof die vijf voortvarende
vrouwen het hele huis regeerden, en dat deden zij ook in vele
opzichten; maar toch was die stille, in zijne boeken verdiepte man
het hoofd des gezins, de raadsman, het anker en de troost van allen;
want in tijd van nood kwamen die drukke, bezige vrouwen altijd tot hem,
en vonden in hem, in den vollen, heiligen zin des woords, echtgenoot
en vader.
In hartsaangelegenheden namen de meisjes de toevlucht tot hun moeder,
in ziels aangelegenheden tot hun vader, en aan beide ouders, die zoo
teeder voor hen zorgden, toonden zij een liefde, die toenam met de
jaren, en hen onderling vereenigde door dien hechtsten band, die het
leven zo innig gelukkig maakt, en den dood overleeft.
Mevrouw March is nog altijd even frisch en bedrijvig, hoewel een
weinig grijzer, dan toen wij haar de laatste maal zagen, en op het
oogenblik zo verdiept in Meta's aangelegenheden, dat de gewonden
in de hospitalen, en de treurende weduwen der gevallen krijgslieden
bepaald haar moederlijke bezoeken missen.
John Brooke deed een jaar lang manmoedig zijn plicht en werd gewond
naar huis gezonden; en toen hij eenmaal daar was, liet men hem niet
weer vertrekken. Hij ontving geen eere kruisen of ridderorden, hoezeer
hij ze ook verdiende, daar hij blijmoedig al wat hij bezat op het spel
had gezet; want het volle leven en een jeugdige liefde zijn kostbare
zaken. Volkomen verzoend met zijn ontslag, deed hij al het mogelijke
om zijn gezondheid terug te krijgen, opdat hij aan het werk kon gaan
om voor Meta een eigen huis te verdienen. Zijn gezond verstand en fier
gevoel van onafhankelijkheid deden hem de edelmoedige aanbiedingen van
den heer Laurence afslaan, en een betrekking van tweeden boekhouder
aannemen, daar hij liever wilde beginnen met een eerlijk verdiend
salaris, dan met een moeilijk af te lossen schuld.
Meta had haar tijd niet alleen met wachten, maar ook met werken
doorgebracht; haar karakter was meer gevormd, zij was volkomen op
de hoogte van alle huishoudelijke bezigheden, en mooier dan ooit,
want liefde is het beste schoonheidselixer. Evenals alle meisjes,
had zij haar dromen en idealen, en zij was wel wat teleurgesteld, dat
haar nieuw leven op zoo'n bescheiden voet moest beginnen. Ned Moffat
was onlangs met Sallie Gardiner getrouwd, en Meta kon niet nalaten hun
prachtig huis en rijtuig, al hun cadeaux en Sallie's kostbaar uitzet
met het hare te vergelijken, en heimelijk te wenschen, dat zij het
ook zo hebben kon. Maar toch verdwenen spoedig alle afgunstige en
ontevreden gedachten, wanneer zij zich herinnerde, hoeveel geduld,
liefde en moeite John had besteed, om het huisje, dat haar wachtte,
in orde te brengen; en wanneer zij te zamen in het schemeruurtje al
hun plannen bespraken, werd de toekomst zo helder en lieflijk, dat
zij Sallie's heerlijkheden vergat, en zich het rijkste en gelukkigste
meisje van heel Amerika gevoelde.
Jo ging niet weer terug naar tante March, want de oude dame had zoo'n
voorliefde voor Amy opgevat, dat zij haar tot blijven wist te bewegen,
door het aanbod van tekenlessen van een der beste meesters; en voor
zulk een onverhoopt geluk zou Amy wel een veel harder meesteres willen
dienen. Vielen de morgenuren haar soms moeilijk, des te meer genoot
zij van haar vrije middagen, en ze maakte flinke vorderingen. Jo
wijdde zich intussen geheel aan de literatuur en aan Betsy,
die nog bleef sukkelen, lang nadat het roodvonk tot het verleden
behoorde. Zij was niet bepaald ziek, maar zij werd ook nooit weer het
blozende, gezonde schepseltje van vroeger; toch was zij altijd vol
hoop, gelukkig en opgeruimd, druk in de weer met haar stille plichten,
door ieder bemind, en de goede genius van het gezin, lang voordat zij,
die haar het meest liefhadden, dat inzagen.
in het stille gezin teweeg gebracht. De oorlog is geëindigd, en
mijnheer March rustig thuis, verdiept in zijn boeken en zijn kleine
gemeente, voor wie hij, zowel door natuurlijke aanleg, als door
hoogere geestesgaven, een uitmuntend herder is. Een kalm, werkzaam
man, rijk in de wijsheid, die beter is dan geleerdheid, in de liefde,
die alle menschen "broeders" noemt, en in die echte vroomheid, die
den geheelen mensch heiligt en hem eerbiedwaardig en beminnelijk maakt.
Hoewel hij onbemiddeld was, en zijn volslagen belangeloosheid
hem verhinderde veel opgang in de wereld te maken, gevoelen toch
vele achtenswaardige menschen zich door deze hoedanigheden tot hem
aangetrokken, en zij vonden bij hem dan ook in ruime mate, wat zij
zochten, want zelfs de langdurige moeilijkheden, waarmede hij te
worstelen had gehad, bleken geen spoor van bitterheid in zijn ziel
te hebben achtergelaten.
Vurige jongemannen vonden den reeds grijzen geleerde even vurig
en jong van hart als zij; denkende of bedroefde vrouwen kwamen
onwillekeurig met hun twijfelingen en leed tot hem, daar zij zeker
waren het vriendelijkst medegevoel en den besten raad bij hem te
vinden; zondaars beleden hun zonden aan den kinderlijk eenvoudige
man, en werden gestraft, maar gesterkt tevens; talentvolle menschen
vonden in hem een verwanten geest; eerzuchtigen ontdekten in hem een
edeler streven dan het hunne, en zelfs wereldsche lieden gaven toe,
dat zijn overtuigingen schoon en waar waren, hoewel "men er niet rijk
door werd."
Voor het oog van de buitenwereld scheen het alsof die vijf voortvarende
vrouwen het hele huis regeerden, en dat deden zij ook in vele
opzichten; maar toch was die stille, in zijne boeken verdiepte man
het hoofd des gezins, de raadsman, het anker en de troost van allen;
want in tijd van nood kwamen die drukke, bezige vrouwen altijd tot hem,
en vonden in hem, in den vollen, heiligen zin des woords, echtgenoot
en vader.
In hartsaangelegenheden namen de meisjes de toevlucht tot hun moeder,
in ziels aangelegenheden tot hun vader, en aan beide ouders, die zoo
teeder voor hen zorgden, toonden zij een liefde, die toenam met de
jaren, en hen onderling vereenigde door dien hechtsten band, die het
leven zo innig gelukkig maakt, en den dood overleeft.
Mevrouw March is nog altijd even frisch en bedrijvig, hoewel een
weinig grijzer, dan toen wij haar de laatste maal zagen, en op het
oogenblik zo verdiept in Meta's aangelegenheden, dat de gewonden
in de hospitalen, en de treurende weduwen der gevallen krijgslieden
bepaald haar moederlijke bezoeken missen.
John Brooke deed een jaar lang manmoedig zijn plicht en werd gewond
naar huis gezonden; en toen hij eenmaal daar was, liet men hem niet
weer vertrekken. Hij ontving geen eere kruisen of ridderorden, hoezeer
hij ze ook verdiende, daar hij blijmoedig al wat hij bezat op het spel
had gezet; want het volle leven en een jeugdige liefde zijn kostbare
zaken. Volkomen verzoend met zijn ontslag, deed hij al het mogelijke
om zijn gezondheid terug te krijgen, opdat hij aan het werk kon gaan
om voor Meta een eigen huis te verdienen. Zijn gezond verstand en fier
gevoel van onafhankelijkheid deden hem de edelmoedige aanbiedingen van
den heer Laurence afslaan, en een betrekking van tweeden boekhouder
aannemen, daar hij liever wilde beginnen met een eerlijk verdiend
salaris, dan met een moeilijk af te lossen schuld.
Meta had haar tijd niet alleen met wachten, maar ook met werken
doorgebracht; haar karakter was meer gevormd, zij was volkomen op
de hoogte van alle huishoudelijke bezigheden, en mooier dan ooit,
want liefde is het beste schoonheidselixer. Evenals alle meisjes,
had zij haar dromen en idealen, en zij was wel wat teleurgesteld, dat
haar nieuw leven op zoo'n bescheiden voet moest beginnen. Ned Moffat
was onlangs met Sallie Gardiner getrouwd, en Meta kon niet nalaten hun
prachtig huis en rijtuig, al hun cadeaux en Sallie's kostbaar uitzet
met het hare te vergelijken, en heimelijk te wenschen, dat zij het
ook zo hebben kon. Maar toch verdwenen spoedig alle afgunstige en
ontevreden gedachten, wanneer zij zich herinnerde, hoeveel geduld,
liefde en moeite John had besteed, om het huisje, dat haar wachtte,
in orde te brengen; en wanneer zij te zamen in het schemeruurtje al
hun plannen bespraken, werd de toekomst zo helder en lieflijk, dat
zij Sallie's heerlijkheden vergat, en zich het rijkste en gelukkigste
meisje van heel Amerika gevoelde.
Jo ging niet weer terug naar tante March, want de oude dame had zoo'n
voorliefde voor Amy opgevat, dat zij haar tot blijven wist te bewegen,
door het aanbod van tekenlessen van een der beste meesters; en voor
zulk een onverhoopt geluk zou Amy wel een veel harder meesteres willen
dienen. Vielen de morgenuren haar soms moeilijk, des te meer genoot
zij van haar vrije middagen, en ze maakte flinke vorderingen. Jo
wijdde zich intussen geheel aan de literatuur en aan Betsy,
die nog bleef sukkelen, lang nadat het roodvonk tot het verleden
behoorde. Zij was niet bepaald ziek, maar zij werd ook nooit weer het
blozende, gezonde schepseltje van vroeger; toch was zij altijd vol
hoop, gelukkig en opgeruimd, druk in de weer met haar stille plichten,
door ieder bemind, en de goede genius van het gezin, lang voordat zij,
die haar het meest liefhadden, dat inzagen.