Zij snellen nu voort langs de stad. De Engelsche kade ligt reeds
achter hen en zij bevinden zich tegenover het grote middendok,
waarvan de kolossale pakhuizen alle verlicht zijn, terwijl troepen
mannen met flikkerende toortsen op de aangrenzende werven en schepen
hun best doen, om de vaartuigen steviger voor anker te leggen en de
ladingen te bergen, waarvan reeds vele gedeeltelijk in veiligheid zijn
gebracht. Eenige Spaansche oorlogsgaljoenen bewegen zich tusschen
de andere schepen. De slaven zwoegen aan de grote roeiriemen, om
de schepen, die nu hulpeloos zijn in dezen hevige storm, naar een
veiliger ankerplaats te brengen.
En boven al dat rumoer en deze drukte - het geschreeuw der zeelieden,
het gevloek der kapiteins, de kreten der galeislaven bij het striemen
der zweep, de dansende lichten van stad en haven, want geheel Antwerpen
is in dezen nacht op de been, klinkt het zilveren klokkenspel van
de grote kerk bij het slaan van kwart voor middernacht.
Als zij haar voorbij varen, worden zij aangehouden door een
patrouilleboot; daar Chester echter het wachtwoord geeft, kan zijn
barge ongehinderd en zonder verder beletsel haar koers vervolgen.
Zo snellen zij verder, langs een aaneenschakeling van werven en kaden,
waarachter men de stadswallen en poorten kan onderscheiden - niet
zoo sterk gebouwd, niet zo duchtig versterkt als die, welke de
landzijde der stad beschermen, maar toch goed bewaakt, de Spaansche
schildwachten op hun hoede, want deze nacht van storm en vloed heeft
niet enkel de burgers van Antwerpen doen opschrikken om hun bezittingen
en goederen te redden, maar ook het Spaanse garnizoen van de plaats,
om te beletten, dat er een oproer uitbreekt tijdens de beroering,
veroorzaakt door wind en getij.
Een oogenblik later kan men achter de Esplanade of het Paradeplein,
dat de Citadel van de stad scheidt, de flikkerende lichten zien van
twee rivier bastions der uitgestrekte versterking, door Alva gebouwd,
niet om deze grote handelsstad, die in zijn macht is, te beschermen,
maar om haar te overheersen en te onderdrukken.
achter hen en zij bevinden zich tegenover het grote middendok,
waarvan de kolossale pakhuizen alle verlicht zijn, terwijl troepen
mannen met flikkerende toortsen op de aangrenzende werven en schepen
hun best doen, om de vaartuigen steviger voor anker te leggen en de
ladingen te bergen, waarvan reeds vele gedeeltelijk in veiligheid zijn
gebracht. Eenige Spaansche oorlogsgaljoenen bewegen zich tusschen
de andere schepen. De slaven zwoegen aan de grote roeiriemen, om
de schepen, die nu hulpeloos zijn in dezen hevige storm, naar een
veiliger ankerplaats te brengen.
En boven al dat rumoer en deze drukte - het geschreeuw der zeelieden,
het gevloek der kapiteins, de kreten der galeislaven bij het striemen
der zweep, de dansende lichten van stad en haven, want geheel Antwerpen
is in dezen nacht op de been, klinkt het zilveren klokkenspel van
de grote kerk bij het slaan van kwart voor middernacht.
Als zij haar voorbij varen, worden zij aangehouden door een
patrouilleboot; daar Chester echter het wachtwoord geeft, kan zijn
barge ongehinderd en zonder verder beletsel haar koers vervolgen.
Zo snellen zij verder, langs een aaneenschakeling van werven en kaden,
waarachter men de stadswallen en poorten kan onderscheiden - niet
zoo sterk gebouwd, niet zo duchtig versterkt als die, welke de
landzijde der stad beschermen, maar toch goed bewaakt, de Spaansche
schildwachten op hun hoede, want deze nacht van storm en vloed heeft
niet enkel de burgers van Antwerpen doen opschrikken om hun bezittingen
en goederen te redden, maar ook het Spaanse garnizoen van de plaats,
om te beletten, dat er een oproer uitbreekt tijdens de beroering,
veroorzaakt door wind en getij.
Een oogenblik later kan men achter de Esplanade of het Paradeplein,
dat de Citadel van de stad scheidt, de flikkerende lichten zien van
twee rivier bastions der uitgestrekte versterking, door Alva gebouwd,
niet om deze grote handelsstad, die in zijn macht is, te beschermen,
maar om haar te overheersen en te onderdrukken.