Woordkaarten

Leer Turkse woordenschat door woorden en zinnen van woordkaarten te typen. Met de samenvatting van de flashcards kunt u uw voortgang controleren en woordkaarten selecteren om te leren.

 
woordkaarten onthouden
voortgang
samenvatting

Mensen

Uiterlijk

Home

Winkelen

Eten

Uit eten

Onderwijs en studie

Werk

Milieu

 
 

Binnenkort worden er meer woordkaarten toegevoegd.

Instellingen voor woordkaarten

De woordkaarten hebben hun specifieke instellingen. U kunt de volgende wijzigingen aanbrengen om uw leerervaring van woordenschat aan te passen:
  • Het aantal woordkaarten per oefening kiezen

    U kunt kiezen hoeveel woordkaarten u wilt oefenen tijdens een typsessie. Het standaardaantal is tien. Het selecteren van een kleinere hoeveelheid woordenschat kan een goed idee zijn als u een beginner bent.

  • Niet-ondersteunde toetsenbordtekens wijzigen

    Als uw toetsenbordindeling bepaalde speciale tekens of diakritische tekens van de taal die u oefent met woordkaarten niet ondersteunt, kan het systeem sommige van deze tekens negeren. Speciale tekens worden geaccepteerd als hun dichtstbijzijnde Latijnse alfabetequivalenten wanneer dat mogelijk is. Als het te typen woord bijvoorbeeld único is en u typt unico omdat uw indeling geen accenten ondersteunt, wordt dit niet als een fout beschouwd.

Fonetische symbolen in de Turkse uitspraak

Het Internationale Fonetische Alfabet (IPA) biedt een gestandaardiseerde set symbolen om de klanken van gesproken taal weer te geven. Hieronder staan de IPA-symbolen voor de Turkse uitspraak, met voorbeelden en beschrijvingen, inclusief de uitspraak van deze klanken in het Nederlands.

Turkse klinkers

  • /a/ - zoals in kapı, uitgesproken als /kaˈpɯ/ (zoals "a" in papa /ˈpɑpɑ/)
  • /e/ - zoals in elma, uitgesproken als /ˈelma/ (zoals "e" in mes /mɛs/)
  • /i/ - zoals in iyi, uitgesproken als /ˈiji/ (zoals "ie" in miep /mip/)
  • /ɯ/ - zoals in kız, uitgesproken als /kɯz/ (heeft geen directe Nederlandse tegenhanger, lijkt op "i" in het Engelse "cousin" /ˈkʌzɪn/, maar zonder lipronding)
  • /o/ - zoals in okul, uitgesproken als /oˈkul/ (zoals "o" in pot /pɔt/)
  • /u/ - zoals in umut, uitgesproken als /uˈmut/ (zoals "oe" in boek /buk/)
  • /œ/ - zoals in ördek, uitgesproken als /ˈœrdɛk/ (zoals "eu" in leuk /løːk/)
  • /y/ - zoals in yüz, uitgesproken als /jyz/ (zoals "u" in het Duitse über /ˈyːbɐ/)

Turkse medeklinkers

  • /p/ - zoals in para, uitgesproken als /paˈra/ (zoals "p" in paal /paːl/)
  • /b/ - zoals in balık, uitgesproken als /baˈlɯk/ (zoals "b" in bal /bɑl/)
  • /t/ - zoals in tabak, uitgesproken als /taˈbak/ (zoals "t" in tak /tɑk/)
  • /d/ - zoals in deniz, uitgesproken als /deˈniz/ (zoals "d" in dak /dɑk/)
  • /k/ - zoals in kalem, uitgesproken als /kaˈlɛm/ (zoals "k" in kat /kɑt/)
  • /ɡ/ - zoals in güzel, uitgesproken als /ɡyˈzæl/ (zoals "g" in goed /ɣut/)
  • /f/ - zoals in fırın, uitgesproken als /fɯˈrɯn/ (zoals "f" in film /fɪlm/)
  • /v/ - zoals in vakit, uitgesproken als /vaˈkit/ (zoals "v" in vuur /vyːr/)
  • /s/ - zoals in sel, uitgesproken als /sɛl/ (zoals "s" in sap /sɑp/)
  • /z/ - zoals in zeytin, uitgesproken als /zejˈtin/ (zoals "z" in zout /zɑut/)
  • /ʃ/ - zoals in şeker, uitgesproken als /ʃeˈkɛr/ (zoals "sh" in het Engelse shoe /ʃuː/)
  • /ʒ/ - zoals in jeoloji, uitgesproken als /ʒeoloʒi/ (zoals "g" in het Franse journal /ʒuʁnal/)
  • /t͡ʃ/ - zoals in çay, uitgesproken als /t͡ʃaj/ (zoals "tj" in tjiftjaf /t͡ʃɪft͡ʃɑf/)
  • /d͡ʒ/ - zoals in cami, uitgesproken als /d͡ʒaˈmi/ (zoals "dj" in djinn /d͡ʒɪn/)
  • /ɲ/ - zoals in yan, uitgesproken als /jan/ (zoals "nj" in manja /mɑnja/)
  • /l/ - zoals in lamba, uitgesproken als /lamˈba/ (zoals "l" in lamp /lɑmp/)
  • /r/ - zoals in radyo, uitgesproken als /radjo/ (zoals "r" in rood /rot/)
  • /m/ - zoals in masa, uitgesproken als /maˈsa/ (zoals "m" in maan /maːn/)
  • /n/ - zoals in ne, uitgesproken als /ne/ (zoals "n" in neus /nøːs/)
  • /j/ - zoals in yol, uitgesproken als /jol/ (zoals "j" in jongen /jɔŋən/)
  • /ɾ/ - zoals in ara, uitgesproken als /aɾa/ (zoals "r" in het Amerikaanse Engels butter /ˈbʌɾər/)

Unieke kenmerken van de Turkse uitspraak

Hoewel de Turkse uitspraak enkele overeenkomsten vertoont met andere talen, heeft het ook unieke kenmerken die belangrijk zijn voor leerlingen om te begrijpen.

  • Klinkerharmonie: Het Turks maakt gebruik van klinkerharmonie, waarbij de klinkers in een woord zich harmoniseren om ofwel voor- of achterklinkers te zijn. Bijvoorbeeld, evler (huizen) vs. kapılar (deuren).
  • Zachte "ğ": De letter ğ (yumuşak ge) heeft geen directe Nederlandse tegenhanger en verlengt meestal de voorgaande klinker, zoals in ağaç /aˈaʧ/ (boom).
  • Voor- en achterklinkers: Het Turks maakt onderscheid tussen voorklinkers (e, i, ö, ü) en achterklinkers (a, ı, o, u), wat cruciaal is voor correcte uitspraak en klinkerharmonie.
  • Klemtoon: De klemtoon in Turkse woorden valt meestal op de laatste lettergreep, hoewel er uitzonderingen zijn, vooral bij leenwoorden en sommige oorspronkelijke Turkse woorden.
  • Lettergreepstructuur: Het Turks volgt voornamelijk een CV (medeklinker-klinker) lettergreepstructuur, wat de uitspraak relatief eenvoudig maakt in vergelijking met talen met complexere lettergreepstructuren.