Fiszki

Naucz się angielskiego słownictwa, wpisując słowa i frazy z fiszek. Podsumowanie fiszek pozwala sprawdzić postępy i wybrać fiszki do nauki.

 
zapamiętane fiszki
postęp
podsumowanie

Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

 
 

Wkrótce zostanie dodanych więcej fiszek.

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:
  • Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

    Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

  • Wybieranie wariantu języka angielskiego

    Możesz wybrać, którego wariantu języka angielskiego będą używać fiszki: brytyjskiego lub amerykańskiego. Ponieważ istnieją między nimi różnice, możesz wybrać wariant, który preferujesz.

  • Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

    Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w wymowie angielskiej

Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) zapewnia zestandaryzowany zestaw symboli do przedstawiania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla angielskiej wymowy wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane po polsku. Jeśli nie ma odpowiednich przykładów w języku polskim, podane są przykłady w języku angielskim z sugestią, że mogą być podobne do polskich słów.

Angielskie samogłoski

  • /iː/ - jak w see, wymawiane /siː/ (jak "i" w miód /miut/)
  • /ɪ/ - jak w sit, wymawiane /sɪt/ (jak "y" w mysz /mɨʃ/)
  • /e/ - jak w bed, wymawiane /bed/ (jak "e" w dom /dom/)
  • /æ/ - jak w cat, wymawiane /kæt/ (jak "a" w lat /lat/)
  • /ɑː/ - jak w father, wymawiane /ˈfɑːðə/ (jak "a" w matka /matka/)
  • /ɒ/ - jak w hot, wymawiane /hɒt/ (jak "o" w kot /kot/)
  • /ɔː/ - jak w law, wymawiane /lɔː/ (jak "o" w most /most/)
  • /ʊ/ - jak w put, wymawiane /pʊt/ (jak "u" w but /but/)
  • /uː/ - jak w blue, wymawiane /bluː/ (jak "u" w buty /buty/)
  • /ʌ/ - jak w cup, wymawiane /kʌp/ (jak "a" w ale /alɛ/)
  • /ɜː/ - jak w bird, wymawiane /bɜːd/ (jak "e" w ser /sɛr/)
  • /ə/ - jak w sofa, wymawiane /ˈsəʊfə/ (jak "a" w mama /ˈmama/)

Angielskie dyftongi

  • /eɪ/ - jak w say, wymawiane /seɪ/ (jak "ej" w ejże /ejʐɛ/)
  • /aɪ/ - jak w my, wymawiane /maɪ/ (jak "aj" w maj /maj/)
  • /ɔɪ/ - jak w boy, wymawiane /bɔɪ/ (jak "oj" w koj /koj/)
  • /aʊ/ - jak w now, wymawiane /naʊ/ (jak "au" w auto /ˈauto/)
  • /əʊ/ - jak w go, wymawiane /ɡəʊ/ (jak "oł" w doł /dɔw/)
  • /ɪə/ - jak w here, wymawiane /hɪə/ (jak "ir" w fir /fir/)
  • /eə/ - jak w there, wymawiane /ðeə/ (jak "er" w ser /sɛr/)
  • /ʊə/ - jak w tour, wymawiane /tʊə/ (jak "uor" w fuor /fuɔr/)

Angielskie spółgłoski

  • /p/ - jak w pat, wymawiane /pæt/ (jak "p" w pat /pat/)
  • /b/ - jak w bat, wymawiane /bæt/ (jak "b" w bat /bat/)
  • /t/ - jak w tap, wymawiane /tæp/ (jak "t" w tap /tap/)
  • /d/ - jak w dog, wymawiane /dɒɡ/ (jak "d" w dom /dom/)
  • /k/ - jak w cat, wymawiane /kæt/ (jak "k" w kot /kot/)
  • /ɡ/ - jak w go, wymawiane /ɡəʊ/ (jak "g" w got /ɡot/)
  • /f/ - jak w fun, wymawiane /fʌn/ (jak "f" w fakt /fakt/)
  • /v/ - jak w van, wymawiane /væn/ (jak "w" w wentyl /vɛntil/)
  • /θ/ - jak w think, wymawiane /θɪŋk/ (jak "th" w think /θɪŋk/, może być podobne do "t" w tak /tak/)
  • /ð/ - jak w this, wymawiane /ðɪs/ (jak "th" w this /ðɪs/, może być podobne do "d" w dom /dom/)
  • /s/ - jak w sit, wymawiane /sɪt/ (jak "s" w sam /sam/)
  • /z/ - jak w zoo, wymawiane /zuː/ (jak "z" w zebra /zɛbra/)
  • /ʃ/ - jak w she, wymawiane /ʃiː/ (jak "sz" w szum /ʃum/)
  • /ʒ/ - jak w measure, wymawiane /ˈmɛʒə/ (jak "ż" w żółw /ʐuwf/)
  • /h/ - jak w hat, wymawiane /hæt/ (jak "h" w hat /hat/)
  • /tʃ/ - jak w church, wymawiane /tʃɜːtʃ/ (jak "cz" w czek /tʃɛk/)
  • /dʒ/ - jak w judge, wymawiane /dʒʌdʒ/ (jak "dż" w dżem /dʒɛm/)
  • /m/ - jak w man, wymawiane /mæn/ (jak "m" w mama /mama/)
  • /n/ - jak w no, wymawiane /nəʊ/ (jak "n" w nie /ɲɛ/)
  • /ŋ/ - jak w song, wymawiane /sɒŋ/ (jak "ng" w angiel /aŋɡɛl/)
  • /l/ - jak w light, wymawiane /laɪt/ (jak "l" w las /las/)
  • /r/ - jak w red, wymawiane /rɛd/ (jak "r" w ryba /rɨba/)
  • /j/ - jak w yes, wymawiane /jɛs/ (jak "j" w język /jɛŋzɨk/)
  • /w/ - jak w we, wymawiane /wiː/ (jak "ł" w łyżka /wɨʂka/)

Unikalne cechy wymowy języka angielskiego

Wymowa języka angielskiego wyróżnia się kilkoma unikalnymi cechami, które przyczyniają się do jej złożoności i odrębności:

  • Różnorodność samogłosek: Język angielski ma szeroki wachlarz dźwięków samogłoskowych, w tym liczne monoftongi i dyftongi. Ta różnorodność może być trudna do opanowania dla osób, dla których angielski nie jest językiem ojczystym, ponieważ niewielkie zmiany w dźwiękach samogłoskowych mogą prowadzić do różnych znaczeń.
  • Zbitki spółgłoskowe: Język angielski często zawiera skomplikowane zbitki spółgłoskowe na początku, w środku i na końcu słów. Takie zbitki, jak "str" w "street" czy "lk" w "milk", mogą być trudne do artykulacji i wymagają precyzyjnych ruchów języka i ust.
  • Akcent i intonacja: Wzorce akcentowe w angielskich słowach i zdaniach odgrywają kluczową rolę w przekazywaniu znaczenia. Pierwszorzędny i drugorzędny akcent w obrębie słów oraz akcent na poziomie zdania mogą zmieniać fokus i interpretację zdania. Wzorce intonacyjne dodają również emocjonalnych niuansów i podkreśleń.
  • Nieme litery: Język angielski zawiera wiele słów z niemymi literami, jak "k" w "knight" czy "b" w "debt". Te nieme litery są pozostałością po historycznych wymowach i często mogą wprowadzać w błąd uczących się.
  • Homofony i homografy: Język angielski ma wiele słów, które brzmią tak samo, ale mają różne znaczenia (homofony), jak "to", "two" i "too". Są również słowa, które są pisane tak samo, ale mają różną wymowę i znaczenie (homografy), jak "lead" (prowadzić) i "lead" (metal).
  • Łączenie i elizja: W płynnej mowie, anglojęzyczni często łączą słowa i opuszczają pewne dźwięki (elizja). Na przykład "want to" może stać się "wanna", a "going to" może stać się "gonna". Te zjawiska mogą sprawić, że mówiony angielski brzmi szybciej i bardziej spójnie.
  • Akcenty regionalne i dialekty: Wymowa angielska znacznie różni się w zależności od regionu i kraju. Brytyjska, amerykańska, australijska i inne odmiany angielskiego mają charakterystyczne akcenty i zasady wymowy, co czasem może prowadzić do nieporozumień między mówiącymi różnymi dialektami.
  • Różnorodność fonemów: Ten sam fonem może być wymawiany inaczej w zależności od jego pozycji w słowie i otaczających dźwięków. Ta zmienność dodaje kolejnej warstwy złożoności do wymowy angielskiej.

Słownictwo angielskie

Charakterystyka budowania słownictwa angielskiego

Słownictwo angielskie jest rozległe i różnorodne, obejmuje słowa pochodzące z łaciny, greki, francuskiego i innych języków. Ta bogata historia zapożyczeń zaowocowała leksykonem, który jest zarówno obszerny, jak i wszechstronny.

Słowa angielskie często mają wiele znaczeń i mogą pełnić funkcję różnych części mowy w zależności od kontekstu. Ponadto budowanie słownictwa angielskiego opiera się w dużej mierze na afiksacji, gdzie przedrostki i przyrostki są dodawane do rdzeni słów, aby tworzyć nowe terminy. Ten proces umożliwia tworzenie złożonych i niuansowych wyrażeń.

Znaczenie bogatego słownictwa angielskiego

Obszerne słownictwo jest niezbędne do skutecznej komunikacji i zrozumienia w języku angielskim. Ma różne zalety:

  • Wyrażanie się jasno i dokładnie pomaga uniknąć nieporozumień.
  • Poprawa rozumienia czytanego tekstu pozwala czytelnikom lepiej zrozumieć znaczenie tekstów.
  • Zwiększenie erudycji — bogate słownictwo jest często kluczowym wskaźnikiem inteligencji i kompetencji.
  • Pomaga głębiej angażować się w różnorodne tematy i idee.

Zrozumienie słownictwa czynnego i biernego w języku angielskim

W języku angielskim słownictwo czynne odnosi się do słów, których często używamy w mowie i piśmie, podczas gdy słownictwo bierne obejmuje słowa, które rozpoznajemy, ale rzadko używamy.

Słownictwo czynne jest niezbędne do codziennej komunikacji, umożliwiając nam skuteczne przekazywanie naszych myśli i potrzeb. Z drugiej strony słownictwo bierne rozszerza nasze zrozumienie i pojmowanie podczas czytania lub słuchania złożonych materiałów.

Oba rodzaje słownictwa są kluczowe; aktywne słownictwo pozwala na jasne wyrażanie się, podczas gdy pasywne słownictwo poprawia zrozumienie i wzbogaca naszą ogólną biegłość językową.

Korzyści z nauki angielskiego słownictwa za pomocą fiszek online

Fiszki online, takie jak te dostępne w module fiszek AgileFingers, są bardzo skuteczne w przyswajaniu i zapamiętywaniu słownictwa. Fiszki promują aktywne przypominanie, co wzmacnia skojarzenia pamięciowe. Ponadto wygoda i dostępność fiszek online umożliwiają regularne i konsekwentne ćwiczenie słownictwa.

Specyficzne wyzwania związane ze słownictwem angielskim

Jednym ze szczególnych wyzwań związanych ze słownictwem angielskim jest obecność homofonów — słów, które brzmią tak samo, ale mają różne znaczenia i pisownię, takich jak „their”, „there” i „they're”. Często mogą one dezorientować uczących się, a nawet rodzimych użytkowników języka.

Kolejnym wyzwaniem jest używanie czasowników frazowych, czyli kombinacji czasowników i przyimków lub przysłówków, które tworzą zupełnie nowe znaczenia, takie jak „poddać się” lub „opiekować się”. Opanowanie ich może znacznie poprawić płynność i zrozumienie języka angielskiego.

Po trzecie, ogromna liczba synonimów w języku angielskim, która umożliwia niuansową komunikację, może być również przytłaczająca dla uczących się. Zrozumienie subtelnych różnic między synonimami jest kluczowe dla skutecznego i elokwentnego używania języka angielskiego.