Naucz się czeskiego słownictwa, wpisując słowa i frazy z fiszek. Podsumowanie fiszek pozwala sprawdzić postępy i wybrać fiszki do nauki.
Ludzie
Wygląd
Dom
Zakupy
Jedzenie
Jedzenie na mieście
Edukacja i nauka
Praca
Środowisko
Ustawienia fiszek
Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:Wybór liczby fiszek na ćwiczenie
Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.
Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury
Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.
Symbole fonetyczne w wymowie czeskiej
Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) zapewnia zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla wymowy czeskiej, wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane w języku polskim. Jeśli brak odpowiednich przykładów w języku polskim, podano przykłady w języku angielskim.
Czeskie samogłoski
- /a/ - jak w matka, wymawiane /ˈmatka/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
- /ɛ/ - jak w pes, wymawiane /pɛs/ (jak "e" w meble /ˈmɛblɛ/)
- /i/ - jak w mít, wymawiane /miːt/ (jak "i" w igła /ˈiɡwa/)
- /o/ - jak w oko, wymawiane /ˈoko/ (jak "o" w oko /ˈɔkɔ/)
- /u/ - jak w ruka, wymawiane /ˈruka/ (jak "u" w ule /ˈulɛ/)
Czeskie dyftongi
- /ou̯/ - jak w louka, wymawiane /ˈlou̯ka/ (jak "ou" w angielskim though /ðoʊ/)
- /au̯/ - jak w auto, wymawiane /ˈau̯to/ (jak "au" w auto /ˈauto/)
- /ɛu̯/ - jak w euro, wymawiane /ˈɛu̯ro/ (jak "eu" w Europa /ˈɛuropa/)
Czeskie spółgłoski
- /p/ - jak w pes, wymawiane /pɛs/ (jak "p" w patyk /ˈpatɨk/)
- /b/ - jak w být, wymawiane /biːt/ (jak "b" w bok /bɔk/)
- /t/ - jak w tabule, wymawiane /ˈtabulɛ/ (jak "t" w tak /tak/)
- /d/ - jak w dom, wymawiane /dom/ (jak "d" w dom /dɔm/)
- /k/ - jak w kočka, wymawiane /ˈkot͡ʃka/ (jak "k" w kot /kɔt/)
- /ɡ/ - jak w gorila, wymawiane /ɡorɪla/ (jak "g" w góra /ˈɡura/)
- /f/ - jak w fakta, wymawiane /ˈfakta/ (jak "f" w foka /ˈfɔka/)
- /v/ - jak w voda, wymawiane /ˈvoda/ (jak "w" w woda /ˈvɔda/)
- /s/ - jak w sestra, wymawiane /ˈsɛstra/ (jak "s" w sam /sam/)
- /z/ - jak w zima, wymawiane /ˈzɪma/ (jak "z" w zebra /ˈzɛbra/)
- /ʃ/ - jak w šaty, wymawiane /ˈʃaty/ (jak "sz" w szkoła /ˈʃkɔwa/)
- /ʒ/ - jak w žižala, wymawiane /ˈʒɪʒala/ (jak "ż" w żaba /ˈʐaba/)
- /t͡ʃ/ - jak w čaj, wymawiane /t͡ʃaj/ (jak "cz" w czat /t͡ʃat/)
- /d͡ʒ/ - jak w džem, wymawiane /d͡ʒɛm/ (jak "dż" w dżem /dʒɛm/)
- /ɲ/ - jak w koně, wymawiane /ˈkoɲɛ/ (jak "ń" w koń /kɔɲ/)
- /l/ - jak w les, wymawiane /lɛs/ (jak "l" w lalka /ˈlalka/)
- /r/ - jak w ruka, wymawiane /ˈruka/ (jak "r" w rabat /ˈrabat/)
- /r̝/ - jak w řeka, wymawiane /ˈr̝ɛka/ (unikalny dźwięk, połączenie drżącej spółgłoski z frykatywą, nie występuje w polskim)
- /m/ - jak w mít, wymawiane /miːt/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
- /n/ - jak w noha, wymawiane /ˈnoɦa/ (jak "n" w niebo /ˈɲɛbɔ/)
Unikalne cechy wymowy czeskiej
Choć wymowa czeska ma wiele wspólnego z innymi językami słowiańskimi, ma też unikalne cechy, które są ważne dla osób uczących się tego języka.
- Długość samogłosek: Czeski ma zarówno krótkie, jak i długie samogłoski. Długość samogłoski może zmieniać znaczenie słowa. Na przykład, rada (rada) /ˈrada/ vs. ráda (zadowolona) /ˈraːda/.
- Zbitki spółgłoskowe: Czeski często używa zbitek spółgłoskowych, które mogą być trudne dla obcokrajowców, np. w słowie krk (szyja) /kr̩k/.
- Palatalizacja: Niektóre spółgłoski, jak /n/ i /d/, mają zmiękczone wersje (jak /ɲ/ i /d͡ʒ/) przed pewnymi samogłoskami lub literą "i".
- Dźwięk "ř": Dźwięk /r̝/ jest unikalny dla czeskiego i jest połączeniem drżącej spółgłoski z frykatywą, występujący w słowach takich jak řeka (rzeka) /ˈr̝ɛka/.