Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:

• Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

  Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

• Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

  Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w fińskiej wymowie

Międzynarodowy alfabet fonetyczny (IPA) zapewnia zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla fińskiej wymowy, wraz z przykładami i opisami, w tym wymową tych dźwięków w języku polskim.

Fińskie samogłoski

• /ɑ/ - jak w talo, wymawiane /ˈtɑlo/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
• /e/ - jak w setä, wymawiane /ˈsetæ/ (jak "e" w mewa /ˈmɛva/)
• /i/ - jak w mies, wymawiane /ˈmies/ (jak "i" w kwiat /kfjat/)
• /o/ - jak w talo, wymawiane /ˈtɑlo/ (jak "o" w kot /kɔt/)
• /u/ - jak w kukka, wymawiane /ˈkukːɑ/ (jak "u" w budka /ˈbutka/)
• /y/ - jak w kyllä, wymawiane /ˈkylːæ/ (nie ma dokładnego odpowiednika w polskim, jak niemieckie "ü" w müde /ˈmyːdə/)
• /æ/ - jak w hätä, wymawiane /ˈhætæ/ (jak "e" w mewa /ˈmɛva/, ale bardziej otwarte)
• /ø/ - jak w höyhen, wymawiane /ˈhøyhen/ (nie ma dokładnego odpowiednika w polskim, podobne do francuskiego "eu" w peur /pœʁ/)

Fińskie dyftongi

• /ɑi/ - jak w kai, wymawiane /kɑi/ (jak "aj" w maj /maj/)
• /ei/ - jak w seinä, wymawiane /ˈseinæ/ (jak "ej" w zejść /zejɕt͡ɕ/)
• /ou/ - jak w koulu, wymawiane /ˈkoulu/ (jak "ou" w angielskim go /ɡoʊ/)
• /ui/ - jak w suin, wymawiane /sui̯n/ (jak "uj" w kuj /kuj/)
• /ie/ - jak w tien, wymawiane /tien/ (jak "ie" w dzień /d͡ʑeɲ/)
• /yø/ - jak w hyö, wymawiane /hyø/ (nie ma dokładnego odpowiednika w polskim, podobne do francuskiego "eu" w fleur /flœʁ/)

Fińskie spółgłoski

• /p/ - jak w paita, wymawiane /ˈpɑitɑ/ (jak "p" w pen /pɛn/)
• /b/ - jak w bussi, wymawiane /ˈbusːi/ (jak "b" w but /but/)
• /t/ - jak w talo, wymawiane /ˈtɑlo/ (jak "t" w tata /ˈtata/)
• /d/ - jak w delfiini, wymawiane /ˈdelfiːni/ (jak "d" w dom /dom/)
• /k/ - jak w kissa, wymawiane /ˈkisːɑ/ (jak "k" w kot /kɔt/)
• /ɡ/ - jak w golf, wymawiane /ɡolf/ (jak "g" w golf /ɡɔlf/)
• /f/ - jak w fakta, wymawiane /ˈfɑktɑ/ (jak "f" w fakt /fakt/)
• /v/ - jak w vesi, wymawiane /ˈvesi/ (jak "w" w walka /ˈvalka/)
• /s/ - jak w sana, wymawiane /ˈsɑnɑ/ (jak "s" w sam /sam/)
• /z/ - jak w zebra, wymawiane /ˈzeːbrɑ/ (jak "z" w zebra /zɛbra/)
• /ʃ/ - jak w shakki, wymawiane /ˈʃɑkːi/ (jak "sz" w szkoła /ˈʃkɔwa/)
• /ʈʂ/ - jak w tšekki, wymawiane /ˈʈʂekːi/ (jak "cz" w czekać /ˈt͡ʂɛkat͡ɕ/)
• /ŋ/ - jak w rengas, wymawiane /ˈreŋɡɑs/ (jak "ng" w angielskim sing /sɪŋ/)
• /h/ - jak w hauska, wymawiane /ˈhɑuskɑ/ (jak "h" w hala /ˈhala/)
• /l/ - jak w lumi, wymawiane /ˈlumi/ (jak "l" w lama /ˈlama/)
• /r/ - jak w ranta, wymawiane /ˈrɑntɑ/ (jak "r" w radio /ˈradʲɔ/ ale bardziej drżące)
• /m/ - jak w mies, wymawiane /ˈmies/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
• /n/ - jak w nainen, wymawiane /ˈnɑinɛn/ (jak "n" w nos /nɔs/)
• /j/ - jak w jää, wymawiane /jæː/ (jak "j" w jajo /ˈjajɔ/)

Unikalne cechy fińskiej wymowy

Fińska wymowa ma unikalne cechy, które są ważne dla uczących się.

• Harmonia samogłosek: Fińskie samogłoski są podzielone na przednie (ä, ö, y) i tylne (a, o, u). Słowa zazwyczaj zawierają albo przednie, albo tylne samogłoski, ale nie oba.
• Gradacja spółgłosek: Wiele fińskich słów przechodzi proces, w którym spółgłoski alternują między silnymi a słabymi formami w różnych kontekstach gramatycznych, np. kukka (kwiat, mianownik) vs. kukan (kwiat, dopełniacz).
• Podwójne litery: Zarówno samogłoski, jak i spółgłoski mogą być podwojone w fińskim, co wpływa na długość i akcent sylaby, np. tuli (ogień) vs. tuuli (wiatr).
• Długość fonemiczna: Fiński rozróżnia krótkie i długie samogłoski oraz spółgłoski, co może zmienić znaczenie słowa, np. muta (błoto) vs. mutta (ale).
• Drżące "r": Fińskie /r/ jest zawsze drżące, w przeciwieństwie do polskiego /r/, które może być mniej wyraziste.

Fiszki fiński - AgileFingers Opanuj fiński dzięki interaktywnym fiszkom do nauki słownictwa. Pisz i ucz się języka obcego.