Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:

• Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

  Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

• Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

  Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w wymowie francuskiej

Międzynarodowy alfabet fonetyczny (IPA) zapewnia ujednolicony zestaw symboli do reprezentowania dźwięków języka mówionego. Poniżej znajdują się symbole IPA dla wymowy francuskiej, wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane w języku polskim oraz angielskim.

Samogłoski francuskie

• /a/ - jak w chat, wymawiane /ʃa/ (jak "a" w mama /'mama/)
• /e/ - jak w clé, wymawiane /kle/ (jak "e" w meble /'mɛblɛ/)
• /i/ - jak w fini, wymawiane /fini/ (jak "i" w widzieć /'vʲidʑɛtɕ/)
• /o/ - jak w eau, wymawiane /o/ (jak "o" w dom /dɔm/)
• /u/ - jak w fou, wymawiane /fu/ (jak "u" w but /but/)
• /ə/ - jak w le, wymawiane /lə/ (brak dokładnego odpowiednika w polskim, podobne do "e" w angielskim sofa /ˈsoʊfə/)
• /ɛ/ - jak w mère, wymawiane /mɛʁ/ (jak "e" w teatr /tɛatr/)
• /ɔ/ - jak w porte, wymawiane /pɔʁt/ (jak "o" w motyl /mɔtɨl/)
• /y/ - jak w lune, wymawiane /lyn/ (brak dokładnego odpowiednika w polskim, podobne do "ü" w niemieckim müde)

Samogłoski nosowe francuskie

• /ɑ̃/ - jak w sans, wymawiane /sɑ̃/ (brak odpowiednika w polskim, podobne do "on" w angielskim song /sɔŋ/ ale nosowe)
• /ɛ̃/ - jak w pain, wymawiane /pɛ̃/ (brak odpowiednika w polskim, podobne do "ang" w angielskim hang /hæŋ/ ale nosowe)
• /œ̃/ - jak w un, wymawiane /œ̃/ (brak odpowiednika w polskim, podobne do "urn" w angielskim burn /bɜrn/ ale nosowe)
• /ɔ̃/ - jak w nom, wymawiane /nɔ̃/ (brak odpowiednika w polskim, podobne do "on" w angielskim long /lɔŋ/ ale nosowe)

Spółgłoski francuskie

• /p/ - jak w papa, wymawiane /papa/ (jak "p" w pies /pʲɛs/)
• /b/ - jak w beau, wymawiane /bo/ (jak "b" w babka /bapka/)
• /t/ - jak w tête, wymawiane /tɛt/ (jak "t" w tata /tata/)
• /d/ - jak w deux, wymawiane /dø/ (jak "d" w dom /dɔm/)
• /k/ - jak w clé, wymawiane /kle/ (jak "k" w kot /kɔt/)
• /ɡ/ - jak w gâteau, wymawiane /ɡɑto/ (jak "g" w gra /ɡra/)
• /f/ - jak w fille, wymawiane /fij/ (jak "f" w foka /fɔka/)
• /v/ - jak w vin, wymawiane /vɛ̃/ (jak "w" w waga /vaɡa/)
• /s/ - jak w sac, wymawiane /sak/ (jak "s" w sam /sam/)
• /z/ - jak w zoo, wymawiane /zo/ (jak "z" w zebra /zɛbra/)
• /ʃ/ - jak w chat, wymawiane /ʃa/ (jak "sz" w szkoła /ʃkɔwa/)
• /ʒ/ - jak w je, wymawiane /ʒə/ (jak "ż" w żaba /ʒaba/)
• /m/ - jak w maman, wymawiane /mamɑ̃/ (jak "m" w mama /mama/)
• /n/ - jak w nom, wymawiane /nɔ̃/ (jak "n" w noga /nɔɡa/)
• /ɲ/ - jak w agneau, wymawiane /aɲo/ (jak "ń" w koń /kɔɲ/)
• /l/ - jak w lire, wymawiane /liʁ/ (jak "l" w lato /lato/)
• /ʁ/ - jak w rouge, wymawiane /ʁuʒ/ (gardłowy "r", brak odpowiednika w polskim)

Francuskie półsamogłoski

• /j/ - jak w yeux, wymawiane /jø/ (jak "j" w joga /jɔɡa/)
• /ɥ/ - jak w huit, wymawiane /ɥit/ (brak odpowiednika w polskim, podobne do "u" w angielskim dew /djuː/ z zaokrąglonymi wargami)
• /w/ - jak w oui, wymawiane /wi/ (jak "ł" w łóżko /wuʒkɔ/)

Unikalne cechy wymowy francuskiej

Wymowa francuska ma kilka unikalnych cech, które odróżniają ją od innych języków. Niektóre kluczowe cechy obejmują:

• Ciche litery: Wiele francuskich słów ma ciche litery, zwłaszcza na końcu wyrazów. Na przykład w słowie "comment" ostatnia litera "t" jest niema.
• Samogłoski nosowe: Francuski zawiera samogłoski nosowe, które wymawia się, wypuszczając powietrze przez nos. Przykłady to "an," "en," i "on."
• Łączenie i elizja: We francuskim słowa często łączą się poprzez liaison (wymowa normalnie niemych spółgłosek na końcu wyrazu, gdy jest ono przed samogłoską) i elizję (opuszczanie końcowej samogłoski wyrazu, gdy następne słowo zaczyna się od samogłoski), tworząc płynną i spójną mowę.
• Intonacja: We francuskim intonacja wzrasta na końcu pytań i opada na końcu zdań, co przyczynia się do jego charakterystycznej melodii.
• Czyste samogłoski: Samogłoski we francuskim są zazwyczaj czyste, co oznacza, że są wymawiane wyraźnie i bez dyftongizacji.
• Znaki diakrytyczne: Francuski używa kilku znaków diakrytycznych, takich jak akcent ostry (é), akcent ciężki (è), cyrkumfleks (ê), trema (ë) i cedilla (ç).

Zrozumienie tych cech może znacznie poprawić zdolność mówienia po francusku z dokładną wymową i płynnością.

Fiszki francuski - AgileFingers Opanuj francuski dzięki interaktywnym fiszkom do nauki słownictwa. Pisz i ucz się języka obcego.