Naucz się japońskiego słownictwa, wpisując słowa i frazy z fiszek. Podsumowanie fiszek pozwala sprawdzić postępy i wybrać fiszki do nauki.
zapamiętane fiszki
postęp
podsumowanie
Ludzie
Wygląd
Dom
Zakupy
Jedzenie
Jedzenie na mieście
Edukacja i nauka
Praca
Środowisko
Ustawienia fiszek
Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:Wybór liczby fiszek na ćwiczenie
Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.
Symbole fonetyczne w japońskiej wymowie
Międzynarodowy alfabet fonetyczny (IPA) zapewnia zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla japońskiej wymowy, wraz z przykładami i opisami, w tym wymową tych dźwięków w języku polskim.
Japońskie samogłoski
- /a/ - jak w あめ (ame), wymawiane /a.me/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
- /i/ - jak w いぬ (inu), wymawiane /i.nu/ (jak "i" w bit /bit/)
- /u/ - jak w うみ (umi), wymawiane /u.mi/ (podobne do "u" w kurtka /ˈkurtka/)
- /e/ - jak w えび (ebi), wymawiane /e.bi/ (jak "e" w metka /ˈmetka/)
- /o/ - jak w おとこ (otoko), wymawiane /o.to.ko/ (jak "o" w kot /kot/)
Japońskie spółgłoski
- /k/ - jak w かぜ (kaze), wymawiane /ka.ze/ (jak "k" w kot /kot/)
- /ɡ/ - jak w がっこう (gakkou), wymawiane /ɡak.koː/ (jak "g" w góra /ˈɡura/)
- /s/ - jak w さくら (sakura), wymawiane /sa.ku.ra/ (jak "s" w sam /sam/)
- /z/ - jak w ぞう (zou), wymawiane /zoː/ (jak "z" w zamek /ˈzamek/)
- /t/ - jak w たべもの (tabemono), wymawiane /ta.be.mo.no/ (jak "t" w tata /ˈtata/)
- /d/ - jak w でんしゃ (densha), wymawiane /den.ʃa/ (jak "d" w dom /dom/)
- /n/ - jak w ねこ (neko), wymawiane /ne.ko/ (jak "n" w net /net/)
- /h/ - jak w はな (hana), wymawiane /ha.na/ (jak "h" w halo /ˈhalo/)
- /m/ - jak w みず (mizu), wymawiane /mi.zu/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
- /r/ - jak w りんご (ringo), wymawiane /riŋ.ɡo/ (jak "r" w rzeka /ˈʐɛka/, ale krótsze i bardziej zbliżone do "d" w "dama")
- /w/ - jak w わかる (wakaru), wymawiane /wa.ka.ru/ (jak "w" w waga /ˈwaɡa/)
- /j/ - jak w やま (yama), wymawiane /ja.ma/ (jak "j" w jest /jest/)
Japońskie zbitki spółgłoskowe
- /ɕ/ - jak w しろ (shiro), wymawiane /ɕi.ro/ (jak "ś" w świat /ɕvjat/)
- /t͡ɕ/ - jak w ちかてつ (chikatetsu), wymawiane /t͡ɕi.ka.te.tsu/ (jak "ć" w ćma /t͡ɕma/)
- /ɸ/ - jak w ふね (fune), wymawiane /ɸu.ne/ (brak polskiego odpowiednika, podobne do "f" w angielskim fun /fʌn/, ale wymawiane oboma wargami)
- /dz/ - jak w あずま (adzuma), wymawiane /ad͡zu.ma/ (jak "dz" w dzień /d͡ʑɛɲ/)
Unikalne cechy japońskiej wymowy
Chociaż japońska wymowa ma pewne podobieństwa do innych języków, posiada również unikalne cechy, które są ważne dla uczących się tego języka.
- Akcent toniczny: W przeciwieństwie do akcentu stresowego w języku polskim, japoński używa akcentu tonicznego do rozróżniania słów. Na przykład, はし (hashi, most) /ha.ɕi/ vs. はし (hashi, pałeczki) /ha.ɕi/.
- Długość samogłosek: Podobnie jak w języku polskim, japoński posiada krótkie i długie samogłoski, które mogą zmieniać znaczenie słowa. Na przykład, おばさん (obasan, ciocia) /o.ba.san/ vs. おばあさん (obaasan, babcia) /o.baː.san/.
- Gemination: Długość spółgłosek również może zmieniać znaczenie słowa. Na przykład, きて (kite, przyjdź) /ki.te/ vs. きって (kitte, znaczek) /kit.te/.
- Nosowe n: Dźwięk /ɴ/ jest unikalny w języku japońskim, pojawia się na końcu sylab i często powoduje nosowość poprzedzających samogłosek, jak w かんじ (kanji) /kaɴ.dʑi/.
- Równomierne tempo mówienia: Japoński jest językiem o równomiernym tempie (mora-timed), co oznacza, że każda mora (jednostka dźwięku określająca wagę sylaby) zajmuje mniej więcej tyle samo czasu. Daje to japońskiemu językowi jego rytmiczne i jednostajne tempo, różniące się od akcentowanego tempa w języku polskim.
- Palatalizacja: Niektóre spółgłoski, gdy są po nich samogłoski /i/, stają się palatalizowane. Na przykład, き (ki) wymawiane jest /ki/, podczas gdy sekwencja し (shi) wymawiana jest /ɕi/, co pokaz uje palatalizację dźwięku "s".
- Elizja: W swobodnej mowie niektóre dźwięki mogą być pomijane, zwłaszcza samogłoski. Na przykład, です (desu, jest) może być wymawiane /des/ bez końcowego /u/ w nieformalnych kontekstach.
- Brak dźwięków L i V: Język japoński nie posiada dźwięków /l/ i /v/, co może być trudne dla Japończyków uczących się języka polskiego. Te dźwięki są często zastępowane odpowiednio przez /r/ i /b/.