Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:

• Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

  Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

• Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

  Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w szwedzkiej wymowie

Międzynarodowy alfabet fonetyczny (IPA) dostarcza ustandaryzowanego zestawu symboli do reprezentowania dźwięków języka mówionego. Poniżej znajdują się symbole IPA dla szwedzkiej wymowy, wraz z przykładami i opisami, w tym wymową tych dźwięków w języku polskim.

Szwedzkie samogłoski

• /ɑː/ - jak w mat, wymawiane /mɑːt/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
• /ɛ/ - jak w hem, wymawiane /hɛm/ (jak "e" w bet /bɛt/)
• /eː/ - jak w det, wymawiane /deː/ (jak "e" w angielskim say /seɪ/)
• /iː/ - jak w fil, wymawiane /fiːl/ (jak "i" w film /film/)
• /oː/ - jak w bok, wymawiane /buːk/ (jak "u" w but /but/)
• /uː/ - jak w hus, wymawiane /hʉːs/ (jak "u" w angielskim food /fuːd/ ale z zaokrąglonymi wargami)
• /ʉː/ - jak w fru, wymawiane /frʉː/ (podobne do "u" w angielskim food /fuːd/ ale z zaokrąglonymi wargami)
• /øː/ - jak w hör, wymawiane /høːr/ (podobne do "ö" w niemieckim schön /ʃøːn/)
• /yː/ - jak w by, wymawiane /byː/ (jak "ü" w niemieckim München /ˈmʏnçən/)

Szwedzkie dyftongi

• /ai̯/ - jak w bai, wymawiane /bai̯/ (jak "aj" w maj /maj/)
• /au̯/ - jak w sauna, wymawiane /ˈsauna/ (jak "au" w autobus /awtobus/)
• /ei̯/ - jak w hej, wymawiane /hɛi̯/ (jak "ej" w jej /jej/)

Szwedzkie spółgłoski

• /p/ - jak w på, wymawiane /pɔː/ (jak "p" w pies /pjes/)
• /b/ - jak w bil, wymawiane /biːl/ (jak "b" w but /but/)
• /t/ - jak w tala, wymawiane /ˈtɑːla/ (jak "t" w tata /ˈtata/)
• /d/ - jak w dator, wymawiane /ˈdɑːtʊr/ (jak "d" w dom /dom/)
• /k/ - jak w katt, wymawiane /katː/ (jak "k" w kot /kɔt/)
• /ɡ/ - jak w gå, wymawiane /ɡoː/ (jak "g" w gołąb /ˈɡɔwɔmp/)
• /f/ - jak w få, wymawiane /foː/ (jak "f" w futro /ˈfutrɔ/)
• /v/ - jak w vin, wymawiane /viːn/ (jak "w" w wiatr /vʲatr/)
• /s/ - jak w sol, wymawiane /suːl/ (jak "s" w sam /sam/)
• /z/ - jak w zo, wymawiane /zoː/ (jak "z" w zamek /ˈzamɛk/)
• /ʃ/ - jak w sjö, wymawiane /ʃøː/ (jak "sz" w szum /ʃum/)
• /ɕ/ - jak w tjej, wymawiane /ɕɛj/ (jak "ś" w świeca /ˈɕfʲɛt͡sa/)
• /t͡ʃ/ - jak w kex, wymawiane /t͡ʃɛks/ (jak "cz" w czapka /ˈt͡ʂapka/)
• /d͡ʒ/ - jak w jätte, wymawiane /ˈd͡ʒɛtə/ (jak "dż" w dżem /d͡ʐɛm/)
• /j/ - jak w ja, wymawiane /jaː/ (jak "j" w jabłko /ˈjabwko/)
• /h/ - jak w hatt, wymawiane /hatː/ (jak "h" w hat /hat/)
• /l/ - jak w liten, wymawiane /ˈliːtɛn/ (jak "l" w las /las/)
• /r/ - jak w ros, wymawiane /ruːs/ (jak "r" w ręka /ˈrɛŋka/ - dźwięczne, wibrujące)
• /ŋ/ - jak w sjunga, wymawiane /ˈʃɵŋa/ (jak "ng" w angielskim sing /sɪŋ/)
• /m/ - jak w man, wymawiane /man/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
• /n/ - jak w nej, wymawiane /nɛj/ (jak "n" w nos /nɔs/)

Unikalne cechy szwedzkiej wymowy

Wymowa szwedzka ma kilka charakterystycznych cech, które są ważne dla uczących się języka.

• Długość samogłosek: W szwedzkim występują zarówno krótkie, jak i długie samogłoski, a ich długość może zmieniać znaczenie słowa. Na przykład, vit (biały) /viːt/ vs. vitt (szeroki) /vit/.
• Akcent toniczny: Szwedzki używa dwóch różnych akcentów tonicznych do rozróżniania słów. Na przykład, anden (kaczka) /ˈanːdɛn/ vs. anden (duch) /ˈanːdən/.
• Spółgłoski retrofleksyjne: Niektóre spółgłoski, gdy występują po /r/, stają się retrofleksyjne, takie jak /ʈ/, /ɖ/, i /ɳ/. Na przykład, gärna (chętnie) /ˈjærːna/.
• Spółgłoski twarde i miękkie: Wymowa niektórych spółgłosek, jak "k" i "g", zmienia się w zależności od następującej samogłoski. Na przykład, kall (zimny) /kal/ vs. kyrka (kościół) /ˈɕʏrka/.
• Ostateczne spółgłoski dźwięczne: W przeciwieństwie do wielu języków, dźwięczne spółgłoski takie jak /b/, /d/, i /ɡ/ mogą występować na końcu słów i pozostawać dźwięczne. Na przykład, skog (las) /skuːɡ/.

Fiszki szwedzki - AgileFingers Opanuj szwedzki dzięki interaktywnym fiszkom do nauki słownictwa. Pisz i ucz się języka obcego.