Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:

• Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

  Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

• Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

  Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w wymowie hiszpańskiej

Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) zapewnia zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla wymowy hiszpańskiej, wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane w języku polskim. Jeśli brak odpowiednich przykładów w języku polskim, podano przykłady w języku angielskim z sugestią, że może być podobny do polskiego słowa.

Hiszpańskie samogłoski

• /a/ - jak w casa, wymawiane /ˈkasa/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
• /e/ - jak w mesa, wymawiane /ˈmesa/ (jak "e" w meble /ˈmɛblɛ/)
• /i/ - jak w vida, wymawiane /ˈβida/ (jak "i" w igła /ˈiɡwa/)
• /o/ - jak w loco, wymawiane /ˈloko/ (jak "o" w oko /ˈɔkɔ/)
• /u/ - jak w luna, wymawiane /ˈluna/ (jak "u" w ule /ˈulɛ/)

Hiszpańskie dyftongi

• /ai̯/ - jak w aire, wymawiane /ˈai̯ɾe/ (jak "aj" w raj /raj/)
• /ei̯/ - jak w rey, wymawiane /ˈrei̯/ (jak "ej" w lejek /ˈlɛjɛk/)
• /oi̯/ - jak w hoy, wymawiane /oi̯/ (jak "oj" w boj /boj/)
• /au̯/ - jak w causa, wymawiane /ˈkau̯sa/ (jak "au" w auto /ˈauto/)
• /eu̯/ - jak w europa, wymawiane /eu̯ˈɾopa/ (jak "eu" w Europa /ˈɛuropa/)

Hiszpańskie spółgłoski

• /p/ - jak w pato, wymawiane /ˈpato/ (jak "p" w patyk /ˈpatɨk/)
• /b/ - jak w boca, wymawiane /ˈboka/ (jak "b" w bok /bɔk/)
• /t/ - jak w taza, wymawiane /ˈtasa/ (jak "t" w tak /tak/)
• /d/ - jak w dado, wymawiane /ˈdado/ (jak "d" w dom /dɔm/)
• /k/ - jak w casa, wymawiane /ˈkasa/ (jak "k" w kot /kɔt/)
• /ɡ/ - jak w gato, wymawiane /ˈɡato/ (jak "g" w góra /ˈɡura/)
• /f/ - jak w foca, wymawiane /ˈfoka/ (jak "f" w foka /ˈfɔka/)
• /θ/ - jak w cielo, wymawiane /ˈθjelo/ (jak "th" w angielskim think /θɪŋk/ - hiszpański kastylijski, może być podobne do "c" w cienki /ˈt͡ɕɛŋki/)
• /s/ - jak w sopa, wymawiane /ˈsopa/ (jak "s" w sam /sam/)
• /x/ - jak w caja, wymawiane /ˈkaxa/ (jak "ch" w chochla /ˈxɔxlɛ/)
• /ʝ/ - jak w calle, wymawiane /ˈkaʝe/ (jak "j" w język /ˈjɛ̃ŋzɨk/)
• /ɟ͡ʝ/ - jak w llama, wymawiane /ˈɟ͡ʝama/ (czasami wymawiane jako /ˈʝama/, jak "dż" w dżem /dʒɛm/)
• /t͡ʃ/ - jak w chico, wymawiane /ˈt͡ʃiko/ (jak "cz" w czat /t͡ʃat/)
• /m/ - jak w mano, wymawiane /ˈmano/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
• /n/ - jak w nido, wymawiane /ˈnido/ (jak "n" w niebo /ˈɲɛbɔ/)
• /ɲ/ - jak w niño, wymawiane /ˈniɲo/ (jak "ń" w koń /kɔɲ/)
• /l/ - jak w luna, wymawiane /ˈluna/ (jak "l" w lalka /ˈlalka/)
• /ʎ/ - jak w llama, wymawiane /ˈʎama/ (czasami wymawiane jako /ˈʝama/, jak "li" w lili /ˈlili/)
• /r/ - jak w ratón, wymawiane /raˈton/ (jak "r" w rabat /ˈrabat/ - wibrant)
• /ɾ/ - jak w pero, wymawiane /ˈpeɾo/ (jak "r" w bar /bar/ - tap)
• /β/ - jak w vaca, wymawiane /ˈβaka/ (jak "w" w waga /ˈvaga/)
• /ð/ - jak w cada, wymawiane /ˈkaða/ (jak "th" w angielskim this /ðɪs/, może być podobne do "d" w dama /ˈdama/ - delikatniejsze)
• /ɣ/ - jak w amigo, wymawiane /aˈmiɣo/ (jak "g" w angielskim dog /dɒɡ/, może być podobne do "g" w góra /ˈɡura/ - delikatniejsze)

Unikalne cechy wymowy hiszpańskiej

Hiszpańska wymowa ma kilka unikalnych cech, które odróżniają ją od innych języków. Niektóre z tych charakterystycznych cech to:

• Dźwięki samogłoskowe: Hiszpańskie samogłoski są zazwyczaj krótsze i bardziej konsekwentne niż w języku polskim, z tylko pięcioma wyraźnymi dźwiękami samogłoskowymi (a, e, i, o, u). Każda samogłoska ma jedno wymawianie, co ułatwia naukę.
• Wymowa spółgłosek: Wiele hiszpańskich spółgłosek ma charakterystyczne wymawianie. Na przykład litera "r" jest wymawiana z drżeniem lub stuknięciem, w zależności od jej pozycji w słowie, tworząc dźwięk trills, który nie występuje w języku polskim.
• Akcenty: Hiszpańskie słowa zazwyczaj mają przewidywalne akcenty. Słowa kończące się na samogłoskę, "n" lub "s" są zazwyczaj akcentowane na przedostatnią sylabę, podczas gdy inne słowa są akcentowane na ostatnią sylabę.
• Litera "Ñ": Litera "ñ" jest unikalna dla języka hiszpańskiego i reprezentuje dźwięk nosowy podniebienny podobny do "ni" w słowie "canyon".
• Grupy spółgłoskowe: Hiszpański unika grup spółgłoskowych na początku słów. Na przykład zamiast "spring" używa się "primavera".
• Miękkie i twarde "C" i "G": Wymowa "c" i "g" zmienia się w zależności od następnej samogłoski. Na przykład "c" brzmi jak "k" przed "a," "o" lub "u," ale jak "s" (lub "th" w Hiszpanii) przed "e" lub "i." Podobnie "g" brzmi jak "g" w "go" przed "a," "o" lub "u," ale jak angielskie "h" przed "e" lub "i."

Zrozumienie tych cech może znacznie poprawić umiejętność poprawnego wymawiania hiszpańskich słów i docenienie niuansów języka.

Fiszki hiszpański - AgileFingers Opanuj hiszpański dzięki interaktywnym fiszkom do nauki słownictwa. Pisz i ucz się języka obcego.