Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:

• Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

  Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

• Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

  Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w niemieckiej wymowie

Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) dostarcza zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla niemieckiej wymowy, wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane w języku polskim oraz angielskim.

Samogłoski niemieckie

• /a/ - jak w Mann, wymawiane /man/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
• /e/ - jak w sehen, wymawiane /ˈzeːən/ (jak "e" w meble /ˈmɛblɛ/)
• /i/ - jak w Liebe, wymawiane /ˈliːbə/ (jak "i" w widzę /ˈvʲid͡zɛ/)
• /o/ - jak w so, wymawiane /zoː/ (jak "o" w koło /ˈkɔwɔ/)
• /u/ - jak w gut, wymawiane /ɡuːt/ (jak "u" w but /but/)
• /ɛ/ - jak w Bett, wymawiane /bɛt/ (jak "e" w lecie /ˈlɛt͡ɕɛ/)
• /ø/ - jak w schön, wymawiane /ʃøːn/ (brak dokładnego odpowiednika w polskim, podobne do "e" w angielskim fur /fɜːr/ z zaokrąglonymi wargami)
• /y/ - jak w müde, wymawiane /ˈmyːdə/ (brak odpowiednika w polskim, podobne do "u" w angielskim rude /ruːd/ z zaokrąglonymi wargami)
• /ɐ/ - jak w aber, wymawiane /ˈaːbɐ/ (jak nieakcentowane "a" w kawa /ˈkava/)

Niemieckie samogłoski nosowe

• /aŋ/ - jak w lang, wymawiane /laŋ/ (jak "ą" w kąt /kɔnt/ ale nosowe)
• /ɛŋ/ - jak w eng, wymawiane /ɛŋ/ (jak "ę" w dęby /dɛmbɨ/ ale nosowe)

Niemieckie spółgłoski

• /p/ - jak w Pause, wymawiane /ˈpaʊ̯zə/ (jak "p" w pies /pʲɛs/)
• /b/ - jak w Ball, wymawiane /bal/ (jak "b" w bal /bal/)
• /t/ - jak w Tisch, wymawiane /tɪʃ/ (jak "t" w tak /tak/)
• /d/ - jak w denken, wymawiane /ˈdɛŋkən/ (jak "d" w dom /dɔm/)
• /k/ - jak w Katze, wymawiane /ˈkat͡sə/ (jak "k" w kot /kɔt/)
• /ɡ/ - jak w Garten, wymawiane /ˈɡaʁtən/ (jak "g" w gra /ɡra/)
• /f/ - jak w Fisch, wymawiane /fɪʃ/ (jak "f" w foka /ˈfɔka/)
• /v/ - jak w Vater, wymawiane /ˈfaːtɐ/ (jak "w" w woda /ˈvɔda/)
• /s/ - jak w essen, wymawiane /ˈɛsn̩/ (jak "s" w sam /sam/)
• /z/ - jak w sehen, wymawiane /ˈzeːən/ (jak "z" w zima /ˈʑima/)
• /ʃ/ - jak w schön, wymawiane /ʃøːn/ (jak "sz" w szkoła /ˈʃkɔwa/)
• /ç/ - jak w ich, wymawiane /ɪç/ (brak dokładnego odpowiednika w polskim, dźwięk między "ś" a "h")
• /x/ - jak w Bach, wymawiane /bax/ (jak "ch" w loch - szkocki angielski)
• /j/ - jak w ja, wymawiane /ja/ (jak "j" w jeden /ˈjɛdɛn/)
• /t͡s/ - jak w Zahn, wymawiane /t͡saːn/ (jak "c" w cały /ˈt͡sawɨ/)
• /t͡ʃ/ - jak w Deutsch, wymawiane /dɔʏ̯t͡ʃ/ (jak "cz" w czapka /ˈt͡ʃapka/)
• /m/ - jak w Mann, wymawiane /man/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
• /n/ - jak w Nase, wymawiane /ˈnaːzə/ (jak "n" w noga /ˈnɔɡa/)
• /ŋ/ - jak w Finger, wymawiane /ˈfɪŋɐ/ (jak "ng" w angielskim sing /sɪŋ/)
• /l/ - jak w Lampe, wymawiane /ˈlampə/ (jak "l" w lampa /ˈlampa/)
• /r/ - jak w rot, wymawiane /ʁoːt/ (gardłowe "r", podobne do "r" w francuskim rouge /ʁuʒ/)
• /h/ - jak w Haus, wymawiane /haʊ̯s/ (jak "h" w hotel /ˈxɔtɛl/)

Unikalne cechy wymowy niemieckiej

Wymowa niemiecka ma kilka charakterystycznych cech, które odróżniają ją od innych języków. Oto kluczowe cechy i specyficzne trudności, które mogą napotkać uczący się:

• Spółgłoski: Wymowa spółgłosek w języku niemieckim jest dość unikalna. Na przykład dźwięk "ch" zmienia się w zależności od pozycji w wyrazie, produkując miękki dźwięk jak w "ich" lub twardszy jak w "Bach". Dodatkowo, dźwięk "r" może być gardłowy, wymawiany z tyłu gardła, co może być wyzwaniem dla osób uczących się.
• Samogłoski: Dźwięki samogłoskowe są kluczowe w języku niemieckim, z wyraźnym rozróżnieniem między długimi a krótkimi samogłoskami. Na przykład, "Bett" (łóżko) używa krótkiego 'e', podczas gdy "Beet" (grządka) używa długiego 'e'. To rozróżnienie jest istotne dla znaczenia i może być trudne do opanowania.
• Umlauty: Użycie umlautów (ä, ö, ü) znacząco zmienia dźwięki samogłoskowe, dodając unikalną jakość do wymowy, która jest niezbędna do właściwej artykulacji i znaczenia. Na przykład, "schön" (piękny) w porównaniu do "schon" (już). Te dźwięki nie występują w wielu innych językach, co czyni je trudnymi do nauki.
• Akcentowane sylaby: Akcent zazwyczaj pada na pierwszą sylabę rdzenia wyrazu, co może wpływać na wymowę i rytm słowa. Nieprawidłowe umiejscowienie akcentu może prowadzić do nieporozumień, gdyż może zmienić znaczenie słowa.
• Ostateczne dźwięczne: Charakterystyczna cecha, gdzie dźwięczne spółgłoski jak 'b', 'd' i 'g' są wymawiane jako ich bezdźwięczne odpowiedniki 'p', 't' i 'k' na końcu wyrazów. Na przykład, "ab" (off) wymawia się jako "ap". Może to być mylące dla uczących się, ponieważ pisownia nie zawsze odpowiada wymowie.
• Złożone słowa: Niemiecki jest znany z długich złożonych słów, gdzie wiele słów jest łączonych, tworząc jedno pojęcie. Prawidłowa wymowa wymaga zrozumienia, jak poprawnie akcentować i artykułować każdą część. Na przykład, "Donaudampfschifffahrtsgesellschaftskapitän" (kapitan żeglugi parowej na Dunaju) wymaga starannej uwagi do wymowy każdej części.
• Zatrzymanie krtaniowe: W niemieckim często używa się zatrzymania krtaniowego przed słowami lub sylabami zaczynającymi się na samogłoskę, co nadaje językowi nieco urwany dźwięk. Jest to szczególnie zauważalne w słowach takich jak "beachten" (zwracać uwagę) i może być trudne dla mówców języków, które nie używają zatrzymania krtaniowego.
• Warianty dialektalne: Wymowa niemiecka może znacznie różnić się w zależności od regionu i dialektu. Wysoki niemiecki jest standardem, ale dialekty takie jak bawarski, szwabski i saksoński mają swoje unikalne dźwięki i wymowę, co dodaje złożoności nauce języka.

Zrozumienie i opanowanie tych elementów jest kluczowe dla osiągnięcia dokładnej i płynnej wymowy niemieckiej. Każda cecha przyczynia się do unikalnego brzmienia języka i stanowi wyzwanie dla uczących się.

Fiszki niemiecki - AgileFingers Opanuj niemiecki dzięki interaktywnym fiszkom do nauki słownictwa. Pisz i ucz się języka obcego.