Naucz się portugalskiego słownictwa, wpisując słowa i frazy z fiszek. Podsumowanie fiszek pozwala sprawdzić postępy i wybrać fiszki do nauki.
Ludzie
Wygląd
Dom
Zakupy
Jedzenie
Jedzenie na mieście
Edukacja i nauka
Praca
Środowisko
Ustawienia fiszek
Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:Wybór liczby fiszek na ćwiczenie
Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.
Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury
Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.
Symbole fonetyczne w portugalskiej wymowie
Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) dostarcza zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla portugalskiej wymowy, wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane w języku polskim oraz angielskim. Uwzględniono zarówno portugalski europejski, jak i brazylijski.
Samogłoski portugalskie
- /a/ - jak w casa, wymawiane /ˈkazɐ/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
- /e/ - jak w mesa, wymawiane /ˈmezɐ/ (jak "e" w meble /ˈmɛblɛ/)
- /i/ - jak w vida, wymawiane /ˈvidɐ/ (jak "i" w widzę /ˈvʲid͡zɛ/)
- /o/ - jak w lobo, wymawiane /ˈlobu/ (jak "o" w koło /ˈkɔwɔ/)
- /u/ - jak w luz, wymawiane /ˈluʃ/ (jak "u" w but /but/)
Portugalskie dyftongi
- /ɐi̯/ - jak w pai, wymawiane /ˈpɐi̯/ (jak "aj" w maj /maj/)
- /ei̯/ - jak w rei, wymawiane /ˈɾei̯/ (jak "ej" w mej /mɛj/)
- /oi̯/ - jak w dois, wymawiane /ˈdoi̯ʃ/ (jak "oj" w ojciec /ˈɔjʨɛt͡s/)
- /aw/ - jak w saudade, wymawiane /sawˈdadʒi/ (jak "au" w auta /ˈawta/)
- /ew/ - jak w meu, wymawiane /ˈmew/ (brak dokładnego odpowiednika w polskim, jak angielskie "ew" w few /fjuː/)
Spółgłoski portugalskie
- /p/ - jak w pato, wymawiane /ˈpatu/ (jak "p" w pies /pʲɛs/)
- /b/ - jak w boca, wymawiane /ˈbokɐ/ (jak "b" w bal /bal/)
- /t/ - jak w tatu, wymawiane /taˈtu/ (jak "t" w tak /tak/)
- /d/ - jak w dia, wymawiane /ˈd͡ʒiɐ/ w portugalskim brazylijskim i /ˈdiɐ/ w portugalskim europejskim (jak "d" w dom /dɔm/)
- /k/ - jak w casa, wymawiane /ˈkazɐ/ (jak "k" w kot /kɔt/)
- /ɡ/ - jak w gato, wymawiane /ˈɡatu/ (jak "g" w gra /ɡra/)
- /f/ - jak w foca, wymawiane /ˈfokɐ/ (jak "f" w foka /ˈfɔka/)
- /v/ - jak w vaca, wymawiane /ˈvakɐ/ (jak "w" w woda /ˈvɔda/)
- /s/ - jak w sopa, wymawiane /ˈsopɐ/ (jak "s" w sam /sam/)
- /ʃ/ - jak w chuva, wymawiane /ˈʃuvɐ/ (jak "sz" w szkoła /ˈʃkɔwa/)
- /ʒ/ - jak w jardim, wymawiane /ʒaɾˈd͡ʒĩ/ w portugalskim brazylijskim i /ʒaɾˈdĩ/ w portugalskim europejskim (jak "ż" w żaba /ˈʒaba/)
- /ɲ/ - jak w ninho, wymawiane /ˈɲiɲu/ (jak "ń" w koń /kɔɲ/)
- /l/ - jak w luz, wymawiane /ˈluʃ/ (jak "l" w lampa /ˈlampa/)
- /ʎ/ - jak w milho, wymawiane /ˈmiʎu/ (jak "li" w mili /ˈmʲili/)
- /ɾ/ - jak w caro, wymawiane /ˈkaɾu/ (jak "r" w rzeka /ˈʐɛka/)
- /ʁ/ - jak w rato, wymawiane /ˈʁatu/ w portugalskim brazylijskim (jak "r" w francuskim rouge /ʁuʒ/)
- /x/ - jak w roxa, wymawiane /ˈʁoʃɐ/ w portugalskim europejskim (jak "ch" w szkockim loch /lɒx/)
- /m/ - jak w mão, wymawiane /mɐ̃w̃/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
- /n/ - jak w número, wymawiane /ˈnuməɾu/ (jak "n" w noga /ˈnɔɡa/)
Różnice między portugalskim europejskim a brazylijskim
Chociaż portugalski europejski i brazylijski mają wiele podobieństw, istnieją zauważalne różnice w wymowie, które mogą wpływać na zrozumienie i akcent.
- Dźwięki spółgłoskowe: W portugalskim brazylijskim, litera "d" jest często wymawiana jako /d͡ʒ/ przed samogłoskami "e" i "i" (np. dia jest wymawiane /ˈd͡ʒiɐ/). W portugalskim europejskim pozostaje /d/ (np. dia jest wymawiane /ˈdiɐ/).
- Dźwięki rhotyczne: Dźwięk "r" różni się znacznie. W portugalskim europejskim często wymawiany jest jako uvularna spółgłoska szczelinowa /ʁ/ lub alweolarna spółgłoska drżąca /r/. W portugalskim brazylijskim, zwłaszcza w Rio de Janeiro, często wymawiany jest jako gardłowa spółgłoska szczelinowa /ʁ/ lub glotalna spółgłoska szczelinowa /h/.
- Redukcja samogłosek: Portugalski europejski często redukuje samogłoski w nieakcentowanych sylabach, prowadząc do bardziej stłumionych i scentralizowanych dźwięków samogłoskowych (np. fazer wymawiane jako /fɐˈzeɾ/). Portugalski brazylijski zazwyczaj utrzymuje bardziej otwarte dźwięki samogłoskowe (np. fazer wymawiane jako /faˈzeɾ/).
- S na końcu sylaby: W portugalskim europejskim litera "s" na końcu sylaby wymawiana jest jako /ʃ/ (np. mesmo wymawiane jako /ˈmeʒmu/). W portugalskim brazylijskim wymawiana jest jako /s/ (np. mesmo wymawiane jako /ˈmezmu/).
Unikalne cechy wymowy w języku portugalskim
Wymowa portugalska ma kilka charakterystycznych cech, które odróżniają ją od innych języków romańskich. Niektóre unikalne cechy obejmują:
- Redukcja samogłosek: W nieakcentowanych pozycjach samogłoski często ulegają redukcji, prowadząc do bardziej scentralizowanego lub stłumionego dźwięku. Na przykład, nieakcentowane "a" może brzmieć jak szwa /ə/.
- Samogłoski nosowe: Portugalski ma serię samogłosek nosowych, oznaczanych tyldą (~) nad samogłoską (np. ão, ãe). Te samogłoski nosowe są wymawiane z przepływem powietrza przez nos, co nadaje im charakterystyczne brzmienie.
- Spółgłoski syczące: Wymowa spółgłosek 's' i 'z' może znacznie się różnić w zależności od ich pozycji w słowie. Na początku słów lub między samogłoskami 's' wymawiane jest jako /z/, podczas gdy na końcu sylab często brzmi jak /ʃ/ lub /s/.
- Otwarte i zamknięte samogłoski: Portugalski rozróżnia otwarte i zamknięte dźwięki samogłoskowe, szczególnie w przypadku "e" i "o". Wymowa zmienia się w zależności od akcentu i sąsiadujących spółgłosek, co dodaje bogactwa fonetycznego językowi.
- Miękkie i twarde 'r': Dźwięk 'r' w języku portugalskim różni się; na początku słowa lub po 'l' lub 'n' jest to dźwięk gardłowy podobny do francuskiego 'r' (/ʁ/), podczas gdy w innych pozycjach może to być dźwięk przerywany lub wibracyjny 'r' (/ɾ/ lub /r/).
- Dyftongi: Portugalski często używa dyftongów, gdzie dwa dźwięki samogłoskowe występują w tej samej sylabie, dodając ślizgający się charakter do wymowy. Przykłady to "oi" w "foi" i "ei" w "lei".
- Palatalizacja: Palatalizacja występuje, gdy dźwięk spółgłoski staje się bliższy dźwiękowi "y". W języku portugalskim jest to powszechne z literami "d" i "t" przed samogłoską "i", co sprawia, że brzmią jak /dʒ/ i /tʃ/.
- Grupy spółgłoskowe: Portugalski często zawiera grupy spółgłoskowe na początku lub w środku słów, które mogą zawierać kombinacje takie jak "pr", "tr", "bl" i "cl". Te grupy są wymawiane bez dodawania dźwięku samogłoski pomiędzy, co może być trudne dla uczących się.
- Prozodia i intonacja: Rytm i intonacja portugalskiego są charakterystyczne, często charakteryzowane przez melodyjność. Akcent zazwyczaj pada na przedostatnią sylabę, chociaż istnieje wiele wyjątków. Wzorce intonacyjne odgrywają również znaczącą rolę w przekazywaniu znaczenia i emocji.