Fiszki

Naucz się portugalskiego słownictwa, wpisując słowa i frazy z fiszek. Podsumowanie fiszek pozwala sprawdzić postępy i wybrać fiszki do nauki.

 
zapamiętane fiszki
postęp
podsumowanie

Ludzie

Wygląd

Dom

Zakupy

Jedzenie

Jedzenie na mieście

Edukacja i nauka

Praca

Środowisko

 
 

Wkrótce zostanie dodanych więcej fiszek.

Ustawienia fiszek

Fiszki mają swoje specyficzne ustawienia. Możesz wprowadzić następujące zmiany, aby dostosować swoje doświadczenie nauki słownictwa:
  • Wybór liczby fiszek na ćwiczenie

    Możesz wybrać liczbę fiszek, które chcesz ćwiczyć podczas sesji pisania. Domyślna liczba to dziesięć. Wybranie mniejszej ilości słownictwa może być dobrym pomysłem, jeśli jesteś początkującym.

  • Zmiana nieobsługiwanych znaków klawiatury

    Jeśli układ klawiatury nie obsługuje niektórych znaków specjalnych lub znaków diakrytycznych języka, który ćwiczysz za pomocą fiszek, system może zignorować niektóre z tych znaków. Znaki specjalne będą akceptowane jako ich najbliższe odpowiedniki w alfabecie łacińskim, jeśli to możliwe. Na przykład, jeśli słowo do wpisania to único i wpiszesz unico, ponieważ układ nie obsługuje akcentów, nie zostanie to uznane za błąd.

Symbole fonetyczne w portugalskiej wymowie

Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) dostarcza zestandaryzowany zestaw symboli do reprezentowania dźwięków mowy. Poniżej znajdują się symbole IPA dla portugalskiej wymowy, wraz z przykładami i opisami, w tym jak te dźwięki są wymawiane w języku polskim oraz angielskim. Uwzględniono zarówno portugalski europejski, jak i brazylijski.

Samogłoski portugalskie

  • /a/ - jak w casa, wymawiane /ˈkazɐ/ (jak "a" w mama /ˈmama/)
  • /e/ - jak w mesa, wymawiane /ˈmezɐ/ (jak "e" w meble /ˈmɛblɛ/)
  • /i/ - jak w vida, wymawiane /ˈvidɐ/ (jak "i" w widzę /ˈvʲid͡zɛ/)
  • /o/ - jak w lobo, wymawiane /ˈlobu/ (jak "o" w koło /ˈkɔwɔ/)
  • /u/ - jak w luz, wymawiane /ˈluʃ/ (jak "u" w but /but/)

Portugalskie dyftongi

  • /ɐi̯/ - jak w pai, wymawiane /ˈpɐi̯/ (jak "aj" w maj /maj/)
  • /ei̯/ - jak w rei, wymawiane /ˈɾei̯/ (jak "ej" w mej /mɛj/)
  • /oi̯/ - jak w dois, wymawiane /ˈdoi̯ʃ/ (jak "oj" w ojciec /ˈɔjʨɛt͡s/)
  • /aw/ - jak w saudade, wymawiane /sawˈdadʒi/ (jak "au" w auta /ˈawta/)
  • /ew/ - jak w meu, wymawiane /ˈmew/ (brak dokładnego odpowiednika w polskim, jak angielskie "ew" w few /fjuː/)

Spółgłoski portugalskie

  • /p/ - jak w pato, wymawiane /ˈpatu/ (jak "p" w pies /pʲɛs/)
  • /b/ - jak w boca, wymawiane /ˈbokɐ/ (jak "b" w bal /bal/)
  • /t/ - jak w tatu, wymawiane /taˈtu/ (jak "t" w tak /tak/)
  • /d/ - jak w dia, wymawiane /ˈd͡ʒiɐ/ w portugalskim brazylijskim i /ˈdiɐ/ w portugalskim europejskim (jak "d" w dom /dɔm/)
  • /k/ - jak w casa, wymawiane /ˈkazɐ/ (jak "k" w kot /kɔt/)
  • /ɡ/ - jak w gato, wymawiane /ˈɡatu/ (jak "g" w gra /ɡra/)
  • /f/ - jak w foca, wymawiane /ˈfokɐ/ (jak "f" w foka /ˈfɔka/)
  • /v/ - jak w vaca, wymawiane /ˈvakɐ/ (jak "w" w woda /ˈvɔda/)
  • /s/ - jak w sopa, wymawiane /ˈsopɐ/ (jak "s" w sam /sam/)
  • /ʃ/ - jak w chuva, wymawiane /ˈʃuvɐ/ (jak "sz" w szkoła /ˈʃkɔwa/)
  • /ʒ/ - jak w jardim, wymawiane /ʒaɾˈd͡ʒĩ/ w portugalskim brazylijskim i /ʒaɾˈdĩ/ w portugalskim europejskim (jak "ż" w żaba /ˈʒaba/)
  • /ɲ/ - jak w ninho, wymawiane /ˈɲiɲu/ (jak "ń" w koń /kɔɲ/)
  • /l/ - jak w luz, wymawiane /ˈluʃ/ (jak "l" w lampa /ˈlampa/)
  • /ʎ/ - jak w milho, wymawiane /ˈmiʎu/ (jak "li" w mili /ˈmʲili/)
  • /ɾ/ - jak w caro, wymawiane /ˈkaɾu/ (jak "r" w rzeka /ˈʐɛka/)
  • /ʁ/ - jak w rato, wymawiane /ˈʁatu/ w portugalskim brazylijskim (jak "r" w francuskim rouge /ʁuʒ/)
  • /x/ - jak w roxa, wymawiane /ˈʁoʃɐ/ w portugalskim europejskim (jak "ch" w szkockim loch /lɒx/)
  • /m/ - jak w mão, wymawiane /mɐ̃w̃/ (jak "m" w mama /ˈmama/)
  • /n/ - jak w número, wymawiane /ˈnuməɾu/ (jak "n" w noga /ˈnɔɡa/)

Różnice między portugalskim europejskim a brazylijskim

Chociaż portugalski europejski i brazylijski mają wiele podobieństw, istnieją zauważalne różnice w wymowie, które mogą wpływać na zrozumienie i akcent.

  • Dźwięki spółgłoskowe: W portugalskim brazylijskim, litera "d" jest często wymawiana jako /d͡ʒ/ przed samogłoskami "e" i "i" (np. dia jest wymawiane /ˈd͡ʒiɐ/). W portugalskim europejskim pozostaje /d/ (np. dia jest wymawiane /ˈdiɐ/).
  • Dźwięki rhotyczne: Dźwięk "r" różni się znacznie. W portugalskim europejskim często wymawiany jest jako uvularna spółgłoska szczelinowa /ʁ/ lub alweolarna spółgłoska drżąca /r/. W portugalskim brazylijskim, zwłaszcza w Rio de Janeiro, często wymawiany jest jako gardłowa spółgłoska szczelinowa /ʁ/ lub glotalna spółgłoska szczelinowa /h/.
  • Redukcja samogłosek: Portugalski europejski często redukuje samogłoski w nieakcentowanych sylabach, prowadząc do bardziej stłumionych i scentralizowanych dźwięków samogłoskowych (np. fazer wymawiane jako /fɐˈzeɾ/). Portugalski brazylijski zazwyczaj utrzymuje bardziej otwarte dźwięki samogłoskowe (np. fazer wymawiane jako /faˈzeɾ/).
  • S na końcu sylaby: W portugalskim europejskim litera "s" na końcu sylaby wymawiana jest jako /ʃ/ (np. mesmo wymawiane jako /ˈmeʒmu/). W portugalskim brazylijskim wymawiana jest jako /s/ (np. mesmo wymawiane jako /ˈmezmu/).

Unikalne cechy wymowy w języku portugalskim

Wymowa portugalska ma kilka charakterystycznych cech, które odróżniają ją od innych języków romańskich. Niektóre unikalne cechy obejmują:

  • Redukcja samogłosek: W nieakcentowanych pozycjach samogłoski często ulegają redukcji, prowadząc do bardziej scentralizowanego lub stłumionego dźwięku. Na przykład, nieakcentowane "a" może brzmieć jak szwa /ə/.
  • Samogłoski nosowe: Portugalski ma serię samogłosek nosowych, oznaczanych tyldą (~) nad samogłoską (np. ão, ãe). Te samogłoski nosowe są wymawiane z przepływem powietrza przez nos, co nadaje im charakterystyczne brzmienie.
  • Spółgłoski syczące: Wymowa spółgłosek 's' i 'z' może znacznie się różnić w zależności od ich pozycji w słowie. Na początku słów lub między samogłoskami 's' wymawiane jest jako /z/, podczas gdy na końcu sylab często brzmi jak /ʃ/ lub /s/.
  • Otwarte i zamknięte samogłoski: Portugalski rozróżnia otwarte i zamknięte dźwięki samogłoskowe, szczególnie w przypadku "e" i "o". Wymowa zmienia się w zależności od akcentu i sąsiadujących spółgłosek, co dodaje bogactwa fonetycznego językowi.
  • Miękkie i twarde 'r': Dźwięk 'r' w języku portugalskim różni się; na początku słowa lub po 'l' lub 'n' jest to dźwięk gardłowy podobny do francuskiego 'r' (/ʁ/), podczas gdy w innych pozycjach może to być dźwięk przerywany lub wibracyjny 'r' (/ɾ/ lub /r/).
  • Dyftongi: Portugalski często używa dyftongów, gdzie dwa dźwięki samogłoskowe występują w tej samej sylabie, dodając ślizgający się charakter do wymowy. Przykłady to "oi" w "foi" i "ei" w "lei".
  • Palatalizacja: Palatalizacja występuje, gdy dźwięk spółgłoski staje się bliższy dźwiękowi "y". W języku portugalskim jest to powszechne z literami "d" i "t" przed samogłoską "i", co sprawia, że brzmią jak /dʒ/ i /tʃ/.
  • Grupy spółgłoskowe: Portugalski często zawiera grupy spółgłoskowe na początku lub w środku słów, które mogą zawierać kombinacje takie jak "pr", "tr", "bl" i "cl". Te grupy są wymawiane bez dodawania dźwięku samogłoski pomiędzy, co może być trudne dla uczących się.
  • Prozodia i intonacja: Rytm i intonacja portugalskiego są charakterystyczne, często charakteryzowane przez melodyjność. Akcent zazwyczaj pada na przedostatnią sylabę, chociaż istnieje wiele wyjątków. Wzorce intonacyjne odgrywają również znaczącą rolę w przekazywaniu znaczenia i emocji.