Yazmayı öğrenmek için kendinizi motive etmek zordur. Daktilo dersleri oldukça monoton. Aynı tuşa birkaç kez basmak, ardından başka bir tuşa birkaç kez basmak ... ve bir dakika boyunca böyle devam etmek kulağa pek eğlenceli gelmiyor. Sonra aynı metni tekrar yazarsınız veya bir öncekinin neredeyse aynısı olan bir sonraki derse başlarsınız. Ne yazık ki, bu çok heyecan verici bir aktivite değil. Ancak bu, klavyeye bakmadan yazmayı öğrenmenin en etkili yoludur.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, nispeten az sayıda insan doğru yazıyor. Programcılar bile nadiren on parmağın tümü ile doğru yazar. Neden böyle? Bir bilgisayarın başına oturup daha iyi ve daha hızlı yazmayı öğrenmek için bir program çalıştırmak ve günde 10 dakikayı öğrenmeye ayırmak gerçekten bu kadar büyük bir çaba mı? Görünüşe göre öyle görünüyor.
Bence sorun online on parmak klavye kursu olmaması değil, on parmak klavye tekniklerinin faydalarının bilinmemesi. Klavyeye bakmadan yazmayı öğrenmek için harcanan çabanın daha sonra meyve vereceğini anlatmak özellikle öğretmenler için büyük bir zorluktur. Sırf daha hızlı yazmayı öğrendiğiniz için hayatınızın tüm günlerini, hatta haftalarını veya aylarını kurtarabileceğinize dair iyi haberi iletmelisiniz.
AgileFingers, zamandan tasarruf etmenize yardımcı olmak için var. Sıkıcı bir öğrenme paradigmasına dayanan ilgi çekici bir ders oluşturmak kolay değildir. Evet, parmak klavyede öğrenmekten çok daha heyecan verici şeyler olduğunun farkındayım. Ancak, meydan okumayı üstlenirseniz ve sonuç olarak hata yapmadan daha hızlı yazarsanız, bu, AgileFingers gibi niş bir program oluşturmaya değer olduğu anlamına gelir.