Μάθημα πληκτρολόγησης: Προγραμματισμός σε Python γλώσσα

Ο προγραμματισμός σε Python απαιτεί ακρίβεια, ρυθμό και συνέπεια. Σε αντίθεση με γλώσσες όπως η Java ή η C, όπου οι δομές καθορίζονται από άγκιστρα και άνω τελείες, η Python βασίζεται σε εσοχές και κενά για να εκφράσει τη λογική. Αυτό κάνει τη γλώσσα πολύ αυστηρή και ξεκάθαρη: ο τρόπος που γράφεται ο κώδικας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον τρόπο που εκτελείται. Επειδή η Python είναι διερμηνευόμενη γλώσσα, τα λάθη εμφανίζονται μόνο κατά την εκτέλεση. Ένα και μόνο κενό ή η απουσία μιας άνω και κάτω τελείας μπορεί να προκαλέσει αποτυχία ενός ολόκληρου προγράμματος - συχνά σε σημεία που σπάνια εκτελούνται. Σε αυτό το πλαίσιο, η ακρίβεια στο πληκτρολόγιο είναι κρίσιμη. Το τυφλό σύστημα γραφής βοηθά άμεσα στην ακρίβεια αυτή. Μειώνει τα τυπογραφικά λάθη και επιτρέπει στον προγραμματιστή να επικεντρώνεται στη λογική του κώδικα αντί στη μηχανική της πληκτρολόγησης.

Κενά και εσοχές

Οι εσοχές δεν είναι αισθητική επιλογή στην Python - είναι μέρος της σύνταξης. Κάθε μπλοκ κώδικα πρέπει να έχει συνεπή εσοχή. Αν αναμειχθούν tab και κενά, αν μια γραμμή προχωρήσει κατά έναν χαρακτήρα ή αν ξεχαστεί μια άνω και κάτω τελεία, δημιουργείται λάθος. Για αρχάριους αυτό είναι απογοητευτικό, αλλά ταυτόχρονα καλλιεργεί πειθαρχία. Με το τυφλό σύστημα γραφής οι εσοχές γίνονται αυτόματες: τα δάχτυλα πατούν το space ακριβώς τέσσερις φορές για κάθε επίπεδο. Αυτός ο ρυθμός κρατά τον κώδικα τακτοποιημένο και εξασφαλίζει ροή στη δουλειά. Σε άλλες γλώσσες ο ανοργάνωτος κώδικας μπορεί να λειτουργήσει. στην Python, το τυφλό σύστημα γραφής καθορίζει αν το πρόγραμμα θα εκτελεστεί σωστά.

# Σωστή εσοχή
for i in range(3):
    print(i)

# Λάθος εσοχή
for i in range(3):
    print(i)
  print(i)  # σφάλμα

Λέξεις-κλειδιά και σύνταξη

Η Python έχει μικρό αλλά βασικό σύνολο λέξεων-κλειδιών: def, class, if, elif, else, try, except, with. Γράφονται πάντα με μικρά γράμματα και πρέπει να πληκτρολογούνται με ακρίβεια. Η άνω και κάτω τελεία : σηματοδοτεί την αρχή κάθε μπλοκ, και η απουσία της σταματά το πρόγραμμα. Με το τυφλό σύστημα γραφής αυτές οι δομές αποκτούν φυσικό ρυθμό, ώστε το if ... : ή το def ... : να γράφονται αυτόματα, μειώνοντας τα λάθη και επιτρέποντας στον προγραμματιστή να επικεντρώνεται στη λογική.

if value > 0:
    print("Θετικός")
elif value == 0:
    print("Μηδέν")
else:
    print("Αρνητικός")

Συμβολοσειρές και escape sequences

Οι συμβολοσειρές στην Python μπορούν να οριστούν με μονά, διπλά ή τριπλά εισαγωγικά. Τα τριπλά χρησιμοποιούνται συχνά για docstrings ή πολυγραμμικά κείμενα. Τα raw strings είναι χρήσιμα για κανονικές εκφράσεις και διαδρομές αρχείων. Η απουσία ενός εισαγωγικού ή ένα λάθος backslash \ είναι συνηθισμένα λάθη. Με το τυφλό σύστημα γραφής τα εισαγωγικά και οι ειδικοί χαρακτήρες γίνονται φυσικές κινήσεις, μειώνοντας την πιθανότητα λαθών και αυξάνοντας την ταχύτητα.

print("Γειά σου Κόσμε")
print('Αυτό επίσης λειτουργεί')
doc = """Αυτό είναι
μια πολυγραμμική συμβολοσειρά
για τεκμηρίωση."""
path = r"C:\Χρήστες\Γιώργος"

Κλάσεις και αντικειμενοστραφής προγραμματισμός

Η Python υποστηρίζει αντικειμενοστραφή προγραμματισμό, αλλά με λιγότερους περιορισμούς από τη Java. Οι κλάσεις ορίζονται με το class, και οι μέθοδοι απαιτούν ρητά την παράμετρο self. Ειδικές μέθοδοι όπως __init__ ή __str__ είναι βασικές. Τα διπλά underscores είναι εύκολο να γραφτούν λάθος χωρίς εξάσκηση. Με το τυφλό σύστημα γραφής αυτά γίνονται πιο εύκολα και ομαλά. Οι συμβάσεις - CamelCase για ονόματα κλάσεων και snake_case για μεθόδους - απαιτούν επίσης σιγουριά με το πληκτρολόγιο. Το τυφλό σύστημα γραφής διασφαλίζει ότι αυτές οι λεπτομέρειες παραμένουν συνεπείς.

class Πελάτης:
    def __init__(self, όνομα, υπόλοιπο=0):
        self.όνομα = όνομα
        self.υπόλοιπο = υπόλοιπο

    def __str__(self):
        return f"Πελάτης {self.όνομα}, υπόλοιπο {self.υπόλοιπο}"

Άλλα παραδείγματα παραδείγματος

Η Python δεν περιορίζεται στον αντικειμενοστραφή προγραμματισμό. Υποστηρίζει διαδικαστικό και συναρτησιακό στυλ. Οι comprehensions ενώνουν βρόχους και συνθήκες σε μία γραμμή και απαιτούν ακρίβεια. Γραμμές όπως [x*x for x in numbers if x % 2 == 0] συνδυάζουν παρενθέσεις, τελεστές και λέξεις-κλειδιά. Με το τυφλό σύστημα γραφής αυτά τα μοτίβα γράφονται γρήγορα, ώστε η προσοχή να μένει στη λογική.

# Λίστα comprehension
τετράγωνα = [x*x for x in range(10) if x % 2 == 0]

Διαχείριση λαθών

Η Python διαχειρίζεται λάθη με try, except, finally και raise. Οι δομές αυτές είναι λιτές αλλά αυστηρές. Ένα ξεχασμένο κόλον ή μια λάθος εσοχή αρκούν για να αποτύχει το πρόγραμμα. Με το τυφλό σύστημα γραφής οι κατασκευές αυτές γράφονται με φυσικό ρυθμό, μειώνοντας τις διακοπές στη σκέψη και αφήνοντας χώρο για τη λογική της διαχείρισης.

try:
    αριθμός = int("abc")
except ValueError:
    print("Μη έγκυρος αριθμός")
finally:
    print("Τέλος")

Μονάδες και βιβλιοθήκες

Μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της Python είναι το οικοσύστημα βιβλιοθηκών της. Για σχεδόν κάθε πρόβλημα υπάρχει ήδη βιβλιοθήκη: Django και Flask για web, pandas και NumPy για δεδομένα, TensorFlow και PyTorch για μηχανική μάθηση. Αυτό συνεπάγεται συχνά μεγάλες εντολές import και αλυσίδες μεθόδων με underscores. Με το τυφλό σύστημα γραφής οι εντολές αυτές γράφονται με αυτοπεποίθηση και ακρίβεια, χωρίς να διακόπτεται η ροή εργασίας.

import pandas as pd
import numpy as np

df = pd.DataFrame({"id": [1, 2, 3], "score": [88, 95, 70]})
print(np.mean(df["score"]))

Διακοσμητές και context managers

Οι διακοσμητές ξεκινούν με @ και πρέπει να γραφτούν ακριβώς, ενώ οι context managers ξεκινούν με with και άνω-κάτω τελεία. Ένα μικρό λάθος προκαλεί αμέσως σφάλμα. Το τυφλό σύστημα γραφής κάνει τη δημιουργία τους ρουτίνα: το @logger ή το with open(...) ρέουν στον κώδικα χωρίς διακοπή.

@staticmethod
def greet(name):
    print("Γειά σου", name)

with open("αρχείο.txt") as f:
    data = f.read()

Type hints και σχολιασμοί τύπων

Από την έκδοση 3.5 η Python υποστηρίζει type hints. Αυτά επιτρέπουν την προσθήκη τύπων σε παραμέτρους και επιστρεφόμενες τιμές, διευκολύνοντας την κατανόηση και τον έλεγχο με εργαλεία. Η σύνταξή τους χρησιμοποιεί άνω-κάτω τελείες και βέλη όπως -> str. Το τυφλό σύστημα γραφής κάνει αυτά τα σύμβολα μέρος της καθημερινής πρακτικής, μειώνοντας τα λάθη και αυξάνοντας την ταχύτητα.

def average(values: list[int]) -> float:
    return sum(values) / len(values)

def greet(name: str, excited: bool = False) -> str:
    return f"Γειά σου, {name}!" if excited else f"Γειά σου, {name}"

Ασύγχρονος προγραμματισμός

Η Python υποστηρίζει ασύγχρονο προγραμματισμό με async και await. Έτσι γράφεται κώδικας που εκτελείται ταυτόχρονα με τρόπο παρόμοιο με τις σύγχρονες συναρτήσεις. Η απουσία μιας λέξης-κλειδιού οδηγεί σε μπερδεμένα σφάλματα. Με το τυφλό σύστημα γραφής οι λέξεις αυτές γράφονται με σιγουριά, και το async def ή το await ενσωματώνονται στον κώδικα χωρίς καθυστέρηση.

import asyncio

async def fetch_data():
    await asyncio.sleep(1)
    return "δεδομένα"

async def main():
    result = await fetch_data()
    print(result)

asyncio.run(main())

Συμπέρασμα

Η Python είναι αυστηρή στη δομή, με τις εσοχές να αποτελούν μέρος της ταυτότητάς της. Ως διερμηνευόμενη γλώσσα εμφανίζει λάθη μόνο κατά την εκτέλεση. Ταυτόχρονα, δίνει έμφαση στην αναγνωσιμότητα με το PEP 8 και τα pythonic ιδιώματα. Υποστηρίζει πολλαπλά παραδείγματα: αντικειμενοστραφές, διαδικαστικό, συναρτησιακό και ασύγχρονο. Το οικοσύστημα βιβλιοθηκών είναι τεράστιο και απαιτεί ακρίβεια στα imports και στις αλυσίδες μεθόδων. Σε όλα αυτά τα σημεία το τυφλό σύστημα γραφής προσφέρει πρακτικό πλεονέκτημα. Μειώνει τα λάθη στις εσοχές, διευκολύνει τη χρήση άνω-κάτω τελειών, underscores και εισαγωγικών, και κάνει τις annotaions και τον ασύγχρονο κώδικα πιο φυσικούς. Για όσους εργάζονται πολλές ώρες καθημερινά με την Python, το τυφλό σύστημα γραφής δεν είναι μόνο ζήτημα ταχύτητας - είναι μέσο ακρίβειας, εστίασης και παραγωγής κώδικα που είναι το ίδιο φυσικό να γράφεται όσο και να διαβάζεται.